sol

Grafías semellantes:     Sol

sol1

• Etimoloxía: do latín sol, -is.

• Pronuncia: [ˈs̺ol] (AFI)

Substantivo masculino

sol (sg: sol; pl: soles)

1. (Astronomía) Estrela.

Traducións

• Albanés: diell ^(sq).
• Azarí: günəş ^(az).
• Bengalí: সূর্য ^(bn) (surjô).
• Bielorruso: сонца ^(be) (sónca).
• Bretón: heol ^(br).
• Búlgaro: слънце ^(bg) (slǎ̀nce).
• Castelán: sol ^(es).
• Catalán: sol ^(ca).
• Checo: slunce ^(cs).
• Cheién: eše'he ^(chy).
• Córnico: howl ^(kw).
• Croata: sunce ^(hr).
• Esperanto: suno ^(eo).
• Feroés: sól ^(fo).
• Finés: aurinko ^(fi).
• Francés: soleil ^(fr).
• Inglés: sun ^(en).
• Italiano: sole ^(it).
• Náhuatl: tonalli ^(nah)
• Neerlandés: zon ^(nl)
• Portugués: sol ^(pt).
• Sokna: tefookt ^(swn).
• Támil: ஞாயிறு ^(ta).
• Valón: solea ^(wa), solo ^(wa).

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da astronomía

Substantivo

sol

1. Sol.

Substantivo

sol

1. Sol.

sol1

• Etimoloxía: do latín solum («solo»).

• Pronuncia: /sɔl/ (AFI)

• Escoitar: «sol» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

sol (sg: sol; pl: sols)

1. Chan.
2. (Xeoloxía) Solo.

Substantivo masculino

sol

1. Sol.