face

Substantivo feminino

face (sg: face; pl: faces)

1. (Anatomía) Parte frontal da cabeza dende a liña do cabelo até o queixo.
   • Exemplo: Tiña a face rubia do esforzo de subir a costa.
     

1. • Sinónimos: cara, faciana, rostro.
2. Superficie dunha moeda, que leva habitualmente a efixie dunha figura histórica ou alegórica.
   • Sinónimos: anverso, cara.
   • Antónimos: cruz, dorso, reverso.
3. Cara principal dunha folla, un papel, diferenciada da posterior.
   • Sinónimos: dereito, anverso.
   • Antónimos: revés, dorso, reverso, envés.
4. Superficie da Terra.
5. Cada unha das superficies planas que limitan un poliedro, especialmente utilizado para referirse a xemas talladas.
   • Sinónimos: faceta.

Termos relacionados

• de face
• interface

Traducións

[1]

Alemán: Gesicht (de). Asturiano: cara (ast), rostru (ast). Castelán: cara (es), rostro (es).

Catalán: cara (ca), rostre (ca). Esloveno: obraz (sl). Francés: visage (fr), face (fr), figure (fr).

Inglés: face (en). Italiano: faccia (it). Portugués: cara (pt), face (pt).

Substantivo

face (sg: face; pl: faces)

1. (Anatomía) Cara, face, faciana, rostro.

Substantivo feminino

face (sg: face; pl: faces)

1. (Anatomía) Cara, face, faciana, rostro.