iceberg

Substantivo masculino

iceberg (sg: iceberg; pl: icebergs)

1. (Xeografía) Illa de xeo procedente da fragmentación de xeo polar, que sempre procede dos continentes e que é arrastrada cara a latitudes máis baixas, ás veces axudadas polas correntes mariñas frías de orixe ártica, como é o caso da Corrente do Labrador ou de Groenlandia. Sobresae da auga unha oitava parte do seu volume total, polo que estas masas xélidas constitúen un perigo para a navegación, xa que poden acadar dimensións enormes.

Traducións

• Africáner: ysberg ^(af)
• Alemán: Eisberg ^(de)
• Castelán: iceberg ^(es)
• Chinés: 冰山 ^(zh)
• Coreano: 빙산 ^(ko)
• Danés: isbjerg ^(da)
• Esloveno: ledena gora ^(sl)
• Estoniano: jäämägi ^(et)
• Feroés: ísfjall ^(fo)
• Finés: jäävuori ^(fi)
• Francés: iceberg ^(fr).
• Grego: παγόβουνο ^(el)
• Húngaro: jéghegy ^(hu)
• Inglés: iceberg ^(en)
• Inuktitut: ᐱᖃᓗᔭᖅ ^(iu) (piqalujaq)
• Islandés: borgarísjaki ^(is)
• Italiano: iceberg ^(it)
• Kurdo: çiyayê qeşayê ^(ku)
• Neerlandés: ijsberg ^(nl)
• Noruegués: isfjell ^(no)
• Occitano: icebèrg ^(oc)
• Polaco: góra lodowa ^(pl)
• Portugués: iceberg ^(pt), aicebergue ^(pt), icebergue ^(pt)
• Romanés: aisberg ^(ro)
• Ruso: айсберг ^(ru)
• Sueco: isberg ^(sv)
• Turco: aysberg ^(tr)
• Usbeco: aysberg ^(uz)
• Vasco: izozmendi ^(eu)
• Xaponés: 氷山 ^(ja)

Substantivo masculino

iceberg (sg: iceberg; pl: icebergs)

1. Iceberg.

Substantivo masculino

iceberg

1. Iceberg.

Substantivo masculino

iceberg (sg: iceberg; pl: icebergs)

1. Iceberg.

Substantivo

iceberg (sg: iceberg; pl: icebergs)

1. Iceberg.

Termos relacionados

• tip of the iceberg

Substantivo masculino

iceberg (sg: iceberg; pl: iceberg)

1. Iceberg.

Termos relacionados

• punta dell'iceberg

Substantivo masculino

iceberg (sg: iceberg; pl: icebergs)

1. Iceberg.

Sinónimos

• aicebergue, icebergue