superior

superior1

• Etimoloxía: do latín superior.

• Pronuncia: /su.pɛ.ɾjoɾ/ (AFI)

Adxectivo

superior
(sg: superior; pl: superiores)

1. Que está situado arriba, na zona alta ou de enriba de algo.
2. De calidade ou valor elevado, mellor, maior, que está na zona alta dunha clasificación ou escala.
3. Máis grande en cantidade ou tamaño.
4. (Bioloxía) Dito dun ser vivo, que ten unha organización máis compleja e que se supón máis evolucionado que outros.
5. (Xeografía) Dito dun lugar ou de dun país, que está na parte alta da conca dun río, a diferenza dos que están situados na parte baixa desa conca.

Traducións

• Alemán: überlegen ^(de)

Substantivo masculino

superior
(sg: superior; pl: superiores)

1. Xefe, persoa que lle dá ordes a outra.

Antónimos

• inferior

Termos relacionados

ensino superior, límite superior, meridiano superior, parte superior, planeta superior, superioridade, tren superior.

Traducións

• Alemán: höher ^(de)
• Castelán: superior ^(es)
• Catalán: superior ^(ca)
• Francés: supérieur ^(fr)
• Inglés: higher ^(en), superior ^(en)
• Irlandés: ardchéimiúil ^(ga)
• Italiano: superiore ^(it)
• Neerlandés: superieur ^(nl)
• Portugués: superior ^(pt)
• Romanés: superior ^(ro)
• Sueco: överlägsen ^(sv)