tog

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantivo

tog

  1. Montón, morea.


Substantivo

tog

  1. Sombreiro, chapeu.


Substantivo

tog (sg: tog; pl: togs)

  1. Roupa.

Substantivo

tog

  1. Corda.

Descendentes

  • Islandés: tog
  • Feroés: tog
  • Noruegués nynorsk: tau, tog
  • Noruegués: taug, tøg, tug
  • Bokmål: tau
  • Sueco antigo: tugh, togh
    • Sueco: tåg
  • Danés antigo: tow
    • Danés: tov

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads