Մարիինյան թատրոն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Մարիինյան թատրոն (ռուս.՝ Мариинский театр), (1934-1992 թվականներին՝ Լենինգրադի Ս. Մ. Կիրովի անվան օպերայի և բալետի պետական ակադեմիական թատրոն), Ռուսաստանի և աշխարհի ամենահայտնի և խոշոր օպերայի և բալետի թատրոններից մեկը։
 Мариинский театр | |
|---|---|
 Մարիինյան թատրոնի ճակատային մասը | |
| Տեսակ | օպերային թատրոն և տեսարժան վայր |
| Տնօրեն | Վալերի Գերգիև |
| Երկիր |  Ռուսական կայսրություն,  ԽՍՀՄ և Ռուսաստան |
| Գտնվելու վայրը | Սանկտ Պետերբուրգ, ՌԴ |
| Հիմնադրման ամսաթիվ | հոկտեմբերի 5 1783 |
| Անվանված է | Մարիա Ալեքսանդրովնա |
| Նախկին անվանումներ | Լենինգրադի Ս․ Կիրովի անվան օպերայի և բալետի պետական ակադեմիական թատրոն |
| Գեղարվեստական ղեկավար | Վալերի Գերգիև |
| Գլխավոր դիրիժոր | Վալերի Գերգիև |
| Գլխավոր բալետմեյստեր | Յուրի Ֆաթեև |
| Երգչախմբի ղեկավար | Անդրեյ Պետրենկո |
| Ճարտարապետ | Ալբերտո Կավոս |
| Կայք | mariinsky.ru(ռուս.) |
 Mariinsky Theatre Վիքիպահեստում | |
Թատրոնը հիմնադրվել է 1783 թվականին Եկատերինա Մեծ կայսրուհու հրամանով մի շենքում, որը հետագայում վերափոխվեց Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիայի։ Մտել է Ռուսաստանի Կայսերական թատրոնների կազմի մեջ։
1783 թվականի հուլիսի 12-ին «թատրոնների և երաժշտության կառավարման» համար թատերական կոմիտե ստեղծելու վերաբերյալ հրաման արձակվեց։ Հոկտեմբերի 5-ին բացվեց Մեծ Կամեննի թատրոնը (ռուս.՝ Большой Каменный театр) Կարուսելնայա հրապարակում, որից էլ սկսվում է թատրոնի պատմության հաշվարկը[1]։ Հետագայում Կարուսելնայա հրապարակը վերանվանվեց Թատերական հրապարակի։
1859 թվականին հրդեհվեց Մեծ թատրոնի դիմաց տեղակայված Կրկես-թատրոնը։ Վերջինիս փոխարեն ճարտարապետ Ալբերտո Կավոսը նոր թատրոն կառուցեց, որը կոչվեց Ալեքսանդր II կայսեր կնոջ՝ Մարիա Ալեքսանդրովնայի անունով։ Առաջին թատերաշրջանը բացվեց 1860 թվականի հոկտեմբերի 2-ին Միխայիլ Գլինկայի «Կյանքը հանուն ցարի» օպերայի ներկայացմամբ։ 1886 թվականին թատրոնի հին շենքը վերակառուցվեց որպես Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա, իսկ խաղացանկն ամբողջովին տեղափոխվեց Մարիինյան թատրոնի բեմ։
1920 թվականին թատրոնը վերանվանվեց «Օպերայի և բալետի պետական ակադեմիական թատրոնի», իսկ 1935 թվականին կոչվեց՝ Սերգեյ Կիրովի անունով։
1988 թվականին Եվգենի Մրավինսկու մահից և Յուրի Տեմիրկանովի՝ Ֆիլհարմոնիա հեռանալուց հետո, թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր դիրիժոր է դառնում Վալերի Գերգիևը։
1992 թվականի հունվարի 16-ին թատրոնին վերադարձվեց իր պատմական անունը։
- Մարիինյան թատրոնի հիմնական շենքը (Թատերական հրապարակ, տուն 1)
- Մարիինյան թատրոնի երկրորդ բեմ (Մարիինսկի-2), պաշտոնական հանդիսավոր բացումը և գալա-համերգը կայացավ 2013 թվականի մայիսի 2-ին
- Մարիինյան թատրոնի համերգային դահլիճ (երրորդ բեմ), (Դեկաբրիստների փ, տուն 37)
Թատերաշրջանների միջև ընկած ժամանակահատվածում թատրոնն իր բեմը տրամադրում է այլ թատերախմբերի։
228-րդ թատերաշրջան (2010/2011)
- Արամ Խաչատրյանի «Սպարտակ», պրեմիերա՝ սեպտեմբերի 15, 2010
- Ջուզեպպե Վերդիի «Աթիլլա», պրեմիերա՝ հոկտեմբերի 7, 2010
- Նիկոլայ Կարետնիկովի «Պողոս առաքյալի առեղծվածը», պրեմիերա՝ հոկտեմբերի 13, 2010
- Ռոդիոն Շչեդրինի «Աննա Կարենինա», պրեմիերա՝ հոկտեմբերի 14, 2010
- Լեոշ Յանաչեկի «Մակրոպուլոսի դեղամիջոցը», պրեմիերա՝ հոկտեմբերի 23, 2010
Օպերա
- Մարիա Մաքսակովա
- Իրինա Բոգաչյովա
- Յուրի Մարուսին
- Օլգա Բորոդինա
- Սերգեյ Լեյֆերկուս
- Օլգա Կոնդինա
- Աննա Նետրեբկո[2][3]
Բալետ
- Ֆարուխ Ռուիմատով (1981-2007)
- Ալեքսանդր Լունյով (1983-1991)
- Իգոր Զելենսկի (1989-)
- Եվգենի Իվանչենկո (1992-)
- Անդրիան Ֆադեև (1995-2011)
- Իգոր Կոլբ (1996-)
- Դանիլա Կորսունցև (1998-)
- Միխայիլ Լոբուխին (2002-2010)
- Լեոնիդ Սարաֆանով (2002-2011)
- Վլադիմիր Շկլյարով (2003-)
- Անդրեյ Երմակով (2005-)
- Յուրի Սմեկալով (2009-)[4]
Դիրիժորներ
- Վալերի Գերգիև
- Էդուարդ Գրիկուրով
- Վլադիմիր Դրանիշնիկով
- Ռիկարդո Դրիգո
- Սերգեյ Ելցին
- Ալեքսանդր Կլիմով
- Էմիլ Կուպեր
- Կոնստանտին Լյադով
- Եվգենի Մրավինսկի
- Էդուարդ Նապրավնիկ
- Արի Պազովսկի
- Կոնստանտին Սիմեոնով
- Յուրի Տեմիրկանով
- Վիկտոր Ֆեդոտով
- Բորիս Խայկին
- Վալերի Գերգիև, գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր դիրիժոր
- Յուրի Շվարցկոպֆ
- «Սպիտակ գիշերների աստղեր» միջազգային փառատոն[5]
- Մոսկվայի Զատկի փառատոն
- «Նոր հորիզոններ» ժամանակակից երաժշտության փառատոն
- «Մասլենիցա» փառատոն
- «Մարիինսկի» բալետի փառատոն
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
