From Wikipedia, the free encyclopedia
Մյունխենի անվտանգության համաժողով (գերմ.՝ Münchener Sicherheitskonferenz, անգլ.՝ Munich Security Conference), ամենամյա միջազգային համաժողով, 1963 թվականի փետրվարից անցկացվում է Գերմանիայի Մյունխեն քաղաքում[2], կարգախոսն է՝ «Խաղաղություն երկխոսության միջոցով»[3]։ Համաժողովի հիմնական նպատակն է քննարկել արտաքին քաղաքականության, անվտանգության և պաշտպանական քաղաքականության արդիական խնդիրներ։ Վերջին չորս տասնամյակների ընթացքում Մյունխենի անվտանգության համաժողովը դարձել է միջազգային անվտանգության քաղաքականության որոշումներ կայացնողների կարծիքների փոխանակման ամենակարևոր անկախ ֆորումը։ Ամեն տարի այն համախմբում է շուրջ 350 բարձրաստիճան գործիչների աշխարհի ավելի քան 70 երկրներից՝ ինտենսիվ բանավեճում ներկա և ապագա անվտանգության մարտահրավերների վերաբերյալ։ Ներկաների ցանկում են պետությունների, կառավարությունների և միջազգային կազմակերպությունների ղեկավարներ, նախարարներ, խորհրդարանի անդամներ, զինված ուժերի, գիտության, քաղաքացիական հասարակության, ինչպես նաև բիզնեսի և լրատվամիջոցների բարձրաստիճան ներկայացուցիչներ։
Մյունխենի անվտանգության համաժողով | |
---|---|
Տեսակ | հիմնադրամ և ամենամյա միջոցառում |
Երկիր | Գերմանիա |
Հապավում | MSC և SiKo |
Կարգախոս | Frieden durch Dialog և Խաղաղություն երկխոսության միջոցով |
Հիմնադրված | 1963 |
Գլխադասային գրասենյակ | Մյունխեն, Գերմանիա |
Ղեկավար | Քրիստոֆ Հոյսգեն[1] |
Հիմնադիր | Ewald-Heinrich von Kleist-Schmenzin? |
Կայք | securityconference.org(գերմ.) |
Սա նման հարցերի շուրջ աշխարհի ամենամեծ համաժողովն է։ Նախկինում այն կոչվել է «Ռազմական հարցերի համաժողով» (գերմ.՝ Wehrkundetagung) և «Անվտանգության քաղաքականության Մյունխենի կոնֆերանս»։ Համաժողովն անցկացվում է Bayerischer Hof հյուրանոցում։ Կազմակերպիչը Մյունխենի անվտանգության համաժողով հիմնադրամն է (ոչ առևտրային կազմակերպություն) (գերմ.՝ die Stiftung Münchner Sicherheitskonferenz (gemeinnützige) GmbH):
1963-1998 թվականներին նախագահել է կազմակերպության հիմնադիր և ղեկավար՝ գերմանացի հրատարակիչ Էվալդ-Հայնրիխ ֆոն Կլայստ-Շմենզինը[4]։ Շտաուֆենբերգի շրջանի դիմադրության մարտիկը հանդես է եկել ապագայում կանխելու այնպիսի ռազմական հակամարտություններ, ինչպիսին Երկրորդ համաշխարհային պատերազմն է, և այդ պատճառով հավաքել է անվտանգության քաղաքականության առաջնորդներին և փորձագետներին[5]։ Առաջին հանդիպումը սահմանափակվել է մոտ 60 մասնակցով; նրանց թվում էին Հելմուտ Շմիդտը և Հենրի Քիսինջերը[6]
1999 թվականից ի վեր այդ պաշտոնը զբաղեցրել է Հորստ Թելչիկը, որը Գերմանիայի կանցլեր Հելմուտ Կոլի նախկին արտաքին և պաշտպանության խորհրդականն է։ 2009 թվականից ղեկավարությունը ստանձնել է Վոլֆգանգ Իշինգերը, իսկ 2022 թվականին՝ Քրիստոֆ Հոյսգենը[2][7][8] Փոխնախագահներն են դեսպան Բորիս Ռուգեն և դոկտոր Բենեդիկտ Ֆրանկեն, ով նաև գործադիր տնօրեն է։
2018 թվականին ընկերությունը ներառվել է MSC հիմնադրամում՝ որը գոյանում է Գերմանիայի կառավարության և այլ խոշոր դոնորների ներդրումներից։ Ֆինանսավորումը 2008 թվականին 1 միլիոն եվրոյից պակաս պետական ֆինանսավորումից հասել է մոտ 10 միլիոն եվրոյի հիմնականում կորպորատիվ ֆինանսավորման 2022 թվականին[9][10]։
Մյունխենի անվտանգության կոնֆերանսը չեղարկվել է երկու անգամ՝ 1991 թվականին Պարսից ծոցի առաջին պատերազմի և 1997 թվականին՝ Կլայստ-Շմենզինի պաշտոնաթողության պատճառով[2]։ Տելչիկի ղեկավարությամբ Անվտանգության համաժողովը վերաբացվել է 1999 թվականին։ Առաջին 30 տարիներին ֆորումի մասնակիցներն էին ՆԱՏՕ-ի երկրների ռազմաքաղաքական ղեկավարները, քաղաքագետները և լրատվամիջոցների ներկայացուցիչներ։ 1990-ականներից համաժողովին մասնակցում են Ռուսաստանի և Արևելյան Եվրոպայի այլ երկրների, Չինաստանի, Հնդկաստանի և Ճապոնիայի ներկայացուցիչներ։
Մյունխենի անվտանգության համաժողովին, խաղաղություն թեմայով, երկխոսելու, անվտանգության և պաշտպանական քաղաքականության արդի խնդիրները քննարկելու նպատակով հրավիրվում են բարձրաստիճան քաղաքական գործիչներ, դիվանագետներ, ռազմական և անվտանգության փորձագետներ ՆԱՏՕ-ի և Եվրամիության անդամ երկրներից, ինչպես նաև այլ երկրներից, ինչպիսիք են Չինաստանը, Հնդկաստանը, Իրանը, Ճապոնիան և Ռուսաստանը։
Համաժողովի նպատակն է անդրադառնալ արդիական անվտանգության հիմնական խնդիրներին, քննարկել և վերլուծել անվտանգության հիմնական մարտահրավերները ներկայում և ապագայում՝ ցանցային անվտանգության հայեցակարգին համապատասխան։ Համաժողովի առանցքային կետն է 21-րդ դարում անդրատլանտյան հարաբերությունների զարգացման, ինչպես նաև եվրոպական և գլոբալ անվտանգության վերաբերյալ քննարկումն ու կարծիքների փոխանակումը[11]։
Համաժողովը կազմակերպվում է մասնավոր հիմունքներով և, հետևաբար, պետական պաշտոնական միջոցառում չէ։ Այն օգտագործվում է բացառապես քննարկման համար; Պարտադիր միջկառավարական որոշումների թույլտվություն գոյություն չունի։ Ավելին, հակառակ սովորական կոնվենցիաների, չկա ընդհանուր վերջնական կոմյունիկե։ Բարձր մակարդակի հանդիպումն օգտագործվում է նաև մասնակիցների միջև ֆոնային քննարկումները բաժանելու համար։ Բացառություն է գլոբալ քաղաքական որոշումների ներկայացումը, ինչպիսին է ԱՄՆ-ի և Ռուսաստանի միջև զինաթափման նոր START համաձայնագրի վավերացման փաստաթղթերի փոխանակումը, որը կայացել է 2011 թվականին անվտանգության համաժողովի ավարտին[12]։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.