Արա Շիրազ

Արա Շիրազ, Արամազդ Հովհաննեսի Կարապետյան (հունիսի 8, 1941(1941-06-08), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - մարտի 18, 2014(2014-03-18), Երևան, Հայաստան), հայ քանդակագործ, Հայաստանի ժողովրդական նկարիչ։

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Շիրազ (այլ կիրառումներ)

Արա Շիրազ Արամազդ Կարապետյան
Ծնվել է	հունիսի 8, 1941(1941-06-08)
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	մարտի 18, 2014(2014-03-18) (72 տարեկան)
Վախճանի վայրը	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Կրթություն	Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ (1966)
Ստեղծագործություն(ներ)	Անդրանիկ Օզանյանի հուշարձան, Ալեքսանդր Մյասնիկյանի հուշարձան, Հովհաննես Շիրազի հուշարձան, Տիգրան Պետրոսյանի հուշարձան և Պարույր Սևակի հուշարձան
Մասնագիտություն	քանդակագործ և նկարիչ
Ծնողներ	հայր՝ Հովհաննես Շիրազ, մայր՝ Սիլվա Կապուտիկյան
Պարգևներ և մրցանակներ
Ara Shiraz Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

Արա Շիրազը 20-րդ դարի հայտնի բանաստեղծ Հովհաննես Շիրազի և բանաստեղծուհի Սիլվա Կապուտիկյանի որդին է։

1966 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը։

1987-1993 թվականներին Հայաստանի նկարիչների միության նախագահ։

Մահացել է «Նաիրի» բժշկական կենտրոնում ծանր հիվանդությունից հետո։ Քանդակագործը ծայրահեղ ծանր վիճակում հիվանդանոց էր տեղափոխվել 2014 թվականի փետրվարի 24-ին։ Բժիշկներն ախտորոշել էին գլխուղեղի արյան շրջանառության սուր խանգարում, զարգացել էր պոլիօրգանային անբավարարություն^[1]։

Սիլվա Կապուտիկյանի և Արա Շիրազի հուշատախտակը Երևանի Սիլվա Կապուտիկյան փողոցում

Կոչումներ

• Պողոսյան մրցանակ (2008)^[2]
• Հայաստանի ժողովրդական նկարիչ (2009)^[3]

Ստեղծագործություններ

1960-ական թվականներին հայ կերպարվեստում գեղարվեստական ձևերի թարմացման« պլաստիկայի ազգային ավանդույթների յուրացման միտումներն արտահայտվել են Շիրազի գործերում^[4]։

• «Անտունի», 1969, թուջ, ԺԱԹ, Երևան
• «Ներբող» 1970, թրծակավ, ԺԱԹ, Երևան
• «Վահանով կինը», 1970, դրվագված պղինձ
• «Անի» հյուրանոց, Երևան

1970-ական թթ. Շիրազի արտահայտչամիջոցները դարձել են առավել վավերագրական, բազմազան։

• «Վիլյամ Սարոյան» 1975, դիմաքանդակ, թուջ, ԺԱԹ
• «Պաբլո Պիկասսո», 1976, դիմաքանդակ, թուջ, ԺԱԹ
• «Հրաչյա Ներսիսյան», 1976, դիմաքանդակ, թուջ, ԺԱԹ
• «Ֆիդայի», 1976, երանգավորված գիպս, ՀԱՊ

Մոնումենտալ և մոնումենտալ դեկորատիվ գործերից են՝

• «Պարույր Սևակի» (1974, բրոնզ, ճարտարապետ՝ Ջիմ Թորոսյան, Երևան, Պարույր Սևակի անվան դպրոցի պատին) հուշարձան
• «Եղիշե Չարենցի» (Չարենցավանի կենտրոնական զբոսայգում, թուջ, 1979, Չարենցավան) հուշարձան
• «Ալեքսանդր Մյասնիկյանի» (1981, գրանիտ, ճարտարապետ՝ Ջիմ Թորոսյան, Երևան) հուշարձան
• Անդրանիկ Օզանյանի հուշարձանի (2002, բրոնզ, բազալտ, ճարտարապետ՝ Ասլան Մխիթարյան, Երևան) հուշարձան
• Մ. Մկրտչյանի (2004, Գյումրի) հուշարձան
• «Դվին» հյուրանոցի ճակատի «Դվին» հարթաքանդակը (1978, ՀՀ Պետական մրցանակ՝ 1979, Երևան)

Հեղինակ է բազմաթիվ այլ քանդակների՝

• «Վիլյամ Սարոյանի» (1989, բրոնզ, գրանիտ, Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոն, ճարտարապետ՝ Ջիմ Թորոսյան) մահարձան
• «Հովհաննես Շիրազի» (1994, բրոնզ, կրաքարային տուֆ, Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոն, ճարտարապետ՝ Ասլան Մխիթարյան) մահարձան
• «Սերգեյ Փարաջանովի» (1999, բրոնզ, գրանիտ, Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոն, ճարտարապետ՝ Ասլան Մխիթարյան) մահարձան
• «Վազգեն Սարգսյանի» հուշապատի (1999, տուֆ, ճարտարապետ՝ Ասլան Մխիթարյան) դիմաքանդակի
• հոր՝ Հովհաննես Շիրազի հուշարձանի, որը տեղադրված է Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա վարչական շրջանում (2005)^[5]
• Վազգեն Ա-ի արձանի, որն տեղադրված է Սևանի Վազգենյան հոգևոր դպրանոցի բակում (2008)^[6]։

Երևանի Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցու դիմացի աջ անկյունում տեղադրված Անդրանիկ Օզանյանի հուշարձանի հեղինակն է (2002 թ.)։ Այն հարցին, թե ինչու է նա Անդրանիկին երկու ձիերի վրա է քանդակել, նա պատասխանել է, որ երկու ձիերը խորհրդանշում են Արևմտյան և Արևելյան Հայաստանները, «դարերով բաժանված երկիր, մեր միանալու պատգամը և ազգային ազատագրական պայքար՝ Անդրանիկը երդում է ուտում՝ հայացքը Մասիսին ուղղելով»^[7]։

Պատկերասրահ

• 
  Ալեքսանդր Մյասնիկյանի հուշարձան (Երևան)
• 
  Հովհաննես Շիրազի հուշարձան (Երևան)
• 
  Վրույր Գալստյան, 1984, Երևանի Ժամանակակից արվեստի թանգարան
• 
  Անդրանիկ Օզանյանի հուշարձան (Երևան, Կենտրոն)
• 
  Տիգրան Պետրոսյանի հուշարձան (Երևան, Օղակաձև զբոսայգի)
• 
  «Սերգեյ Փարաջանովի» մահարձանը Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոնում
• 
  Պարույր Սևակի հուշարձան (Երևան)