From Wikipedia, the free encyclopedia
Միշել Մերսյե (ֆր.՝ Michèle Mercier, իրական անունը՝ Ժոսլին Իվոն Ռենե Մերսյե, հունվարի 1, 1939[1][2][3][…], Նիս, Ֆրանսիայի երրորդ հանրապետություն[4]), ֆրանսիացի դերասանուհի։ Ընդհանուր առմամբ նկարահանվել է 55 կինոնկարում և երեք հեռուստասերիալում։ Արժանացել է Արվեստների և գրականության շքանշանի։
Միշել Մերսյե ֆր.՝ Michèle Mercier | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 1, 1939[1][2][3][…] (85 տարեկան) |
Ծննդավայր | Նիս, Ֆրանսիայի երրորդ հանրապետություն[4] |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
Մասնագիտություն | դերասանուհի, սցենարիստ և կինոդերասանուհի |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
l3m.free.fr | |
Միշել Մերսյեն ծնվել է ֆրանսիացու և իտալուհու ընտանիքում։ Մանկության տարիներին հրապուրվել է պարերով։ 1957 թվականին նա արդեն Նիսի օպերային թատրոնի բալետի պարուհի էր։ Մորիս Շևալյեն հանդիպելով երիտասարդ պարուհուն, նրան կանխագուշակել է մեծ հաջողություն։ 17 տարեկանում մեկնել է Փարիզ, չնայած, որ ծնողները դեմ էին և ցանկանում էին, որ իրենց դուստրը ժառանգեր ընտանիքին պատկանող դեղաբանական ընկերությունը։ Սկզբում նա պարում էր բալետմայստեր Ռոլան Պետիի խմբում, իսկ հետո «Էյֆելյան աշտարակի բալետ» պարային խմբում։ Փարիզում ծանոթացել է Չարլի Չապլինի հետ, ով նրան խորհուրդ է տվել սովորել անգլերեն լեզուն և փորձել նկարահանվել կինոյում։ Երբ պարային խումբը լուծարվեց, Մերսյեն ուղևորվեց Լոնդոն։ Այնտեղ սովորել է դերասանի վարպետություն, սակայն շուտով վերադարձել է հայրական տուն։
Միշել Մերսյեի կինոդեբյուտը կայացել է 1957 թվականին, երբ նկարահանվել է «Դռան բռնակի պտույտը» կինոնկարում։ Ֆիլմի ռեժիսորը նրան հանդիպել էր Նիսում։ Պրոդյուսերները հավանություն չէին տվել Ժոսլին անվանը և այն փոխվեց Միշելի։ Պաշտոնապես այդ անունը վերցվել էր ի պատիվ հայտնի դերասանուհի Միշել Մորգանի, սակայն հանգամանքների բերումով այնպես էր ստացվել, որ Միշել էր նաև նրա կրտսեր քրոջ անունը, ով մանուկ հասակում մահացել էր տիֆից։
Դեբյուտից հետո հաջորդեցին մի շարք ֆիլմեր՝ ռոմանտիկ կատակերգություններ, ամերիկյան սարսափ-ֆիլմեր, կատակերգություն Բոբ Հոուպի հետ և փոքրիկ դերեր Ֆրանսուա Տրյուֆոյի «Կրակեք դաշնակահարի վրա» (1960 թ.) և Անատոլ Լիտվակի «Արդյոք դուք սիրում եք Բրամսին» (1961 թ.) կինոնկարներում։ Քննադատները կարծիքներ են հայտնել դերասանուհու անբռնազբոսիկ շարժումների, կինոխցիկի առջև անկաշկանդ պահվածքի, վառ արտաքինի և գեղեցիկ կազմվածքի վերաբերյալ։ Թատրոնի բեմում նրա դեբյուտը կայացել է 1958 թվականին՝ «Ահա և թխահերը» ներկայացման մեջ, սակայն բեմական կարիերան այդպես էլ զարգացում չունեցավ։
Շուտով Միշել Մերսյեն մեկնեց աշխատելու Մեծ Բրիտանիա, իսկ հետո Իտալիա, որտեղ մեկ տասնյակից ավել իտալական ակնարկներում նկարահանվելով, նա դարձավ ամենահայտնի ֆրանսիական դերասանուհին Իտալիայում։ Այստեղ Միշել Մերսյեն խաղացել է ռոմանտիկ, արկածային, կատակերգական, դետեկտիվ և այլ ժանրերի կինոնկարներում։ Նրան արդեն ճանաչում էին բազմաթիվ երկրներում, սակայն հարազատ Ֆրանսիայում շատ քչերը գիտեին նրա մասին։
1963 թվականին ռեժիսոր Բեռնար Բորդերին առաջարկեց Միշել Մերսյեին, նկարահանվել Անն և Սերժ Գոլոն զույգի «Անժելիկա» վեպի մոտիվներով նկարահանվող պատմական ֆիլմի գլխավոր դերը։ Ֆիլմում նկարահանվելու առաջարկից հրաժարվել էին Բրիժիտ Բարդոն, Կատրին Դենյովը և Ջեյն Ֆոնդան։ Միշելն հաջողությամբ անցավ փորձերը և ստացավ XVII դարի պատմականորեն կեղծ կերպարի դերը, ով բոլոր հասանելի միջոցներով պայքարում էր իր կանացի երջանկության համար։ Ֆիլմում նրա խաղընկերը Ռոբեր Հոսեյնն էր։ 1964-1968 թվականներին Անժելիկայի մասին թողարկվեց ընդհանուր առմամբ հինգ ֆիլմ ` «Անժելիկան՝ հրեշտակների մարքիզուհին» (1964 թ.), «Հիասքանչ Անժելիկան» («Ցասկոտ Անժելիկան» 1965 թ.), «Անժելիկան և թագավորը» (1966 թ.), «Անսաստելի Անժելիկան» (1967 թ.) և «Անժելիկան և սուլթանը» (1968 թ.)։ Այս դերը դերասանուհուն համաշխարհային ճանաչում բերեց։
Անժելիկայից հետո դերասանուհին փորձում էր ազատվել այդ կերպարից, քանի որ 1960-ական թվականների վերջից, համաշխարհային հանդիսատեսի կողմից Միշել Մերսյեն ընկալվում էր առաջին հերթին որպես Անժելիկա։ Նա էկրանին հայտնվեց մարմնավաճառուհու դերում, հանդես գալով «Երկնային ամպրոպ» (1965 թ.) ֆիլմում ` Ժան Գաբենի հետ միասին, իսկ Քրիստիան-Ժակի «Երկրորդ ճշմարտություն» (1966 թ.) ֆիլմում նա հանդես է եկել մարդասպանի կերպարով։ Ամեն դեպքում Անժելիկայից հետո, նրա բոլոր դերերը մնում էին աննկատ։ ԱՄՆ-ում նկարահանված «Բոլորին չես հաղթի» (1970 թ.) կինոնկարը, որտեղ նրա խաղընկերներն էին Թոնի Քերթիսը և Չարլզ Բրոնսոնը, նույնպես հաջողություն չունեցավ։
Տարիներ անց Միշել Մերսյեն իր աստղային դերի մասին արտահայտվել է հետևյալ կերպ. «Մի կողմից նա ինձ բերեց անհավանական հռչակ, իսկ մյուս կողմից ռեժիսորները բացի Անժելիկայից, իմ մեջ չէին տեսնում ուրիշ որևէ մեկին։ Այնպես որ, Անժելիկան ինձ համար և ճակատագիր է, և հաղթանակ, և անեծք»։ «Մարդիկ իմ մասին խոսում են, ինչպես Անժելիկայի մասին, չնայած, որ ես խաղացել եմ մի քանի տասնյակ այլ կանանց տարբեր դերեր։ Ես երկար տարիներ է, ինչ փորձում էի մոռանալ նրա մասին, սակայն այժմ թվում է, որ նա իմ փոքրիկ քույրն է, ով միշտ պատրաստ է օգնել ինձ։ Ես սովորել եմ ապրել նրա հետ միասին»։
Միշել Մերսյեն նկարահանվել է նաև «Հրեշտակը երկրի վրա» (1959 թ.), «Վախի երեք դեմքերը» (1963 թ.), «Ավագ Ֆերշոն» (1963 թ.), «Սև արև» (1966 թ.), «Աշխարհի հնագույն մասնագիտությունը» (1967 թ.), «Պարան և կոլտ» («Գերեզմանոց առանց խաչերի» 1968 թ.), «Լեդի Համիլթոնի սիրեկանները» (1968 թ.), «Ոսկե այրին» (1969 թ.) և այլ ֆիլմերում։
Միշել Մերսյեի հավաստմամբ, անձնական երջանկություն նա երբեք չի ունեցել, չնայած որ ամուսնացած է եղել չորս անգամ ` երկու անգամ պաշտոնապես և երկու անգամ` փաստացի։ 1961 թվականին ամուսնացել է ռեժիսորի օգնական Անդրե Սմագիի հետ։ Վերջինս հարբեցող էր և ամուսնալուծվել են 1965 թվականին։ 1970 թվականին ամուսնացել է մրցարշավորդ Կլոդ Բուրիլոյի հետ, սակայն վերջինս մի օր անհետացավ, տանելով իր հետ դերասանուհու թանկարժեք զարդերն ու գումարները։ Նրանք բաժանվեցին 1976 թվականին։
1984 թվականին, Միշել Մերսյեն հեռացավ կինոյից, որպեսզի ամբողջովին տրվի անձնական կյանքին։ Կրկին կինոնկարահանման հրապարակ վերադարձավ 14 տարի անց։ 1999 թվականին, ֆինանսական դժվարությունների պատճառով, նա վաճառքի հանեց իր անձնական իրերը և Անժելիկայի հագուստները, որոնք ժամանակին գնել էր կինոստուդիայից։ Նա սիրավեպ է ունեցել նաև իտալական արքայազնի հետ, սակայն երեք տարի անց նրանք բաժանվել են։ Միշել Մերսյեն երեխաներ չի ունեցել։
Թվական | Անվանում | Բնօրինակ անվանում | Կերպար |
---|---|---|---|
1957 | Դռան բռնակի պտույտը | Retour de manivelle | Ժաննա |
1957 | Տուր ինձ հնարավորություն | Donnez-moi ma chance | Նիկոլ Նոբլե |
1959 | Լուկրեցիա Բորջիայի գիշերները | Le notti di Lucrezia Borgia | Դիանա դ'Ալվա |
1959 | Հրեշտակը երկրի վրա | Ein Engel auf Erden | Ավգուստա դե Մյունխենբերգ |
1960 | Սատանայական պար | Le Saint mène la danse | Դանի |
1960 | Ահա և թխահերը | La brune que voilà | Սոֆի |
1960 | Կրակեք դաշնակահարի վրա | Tirez sur le pianiste | Կլարիսա |
1960 | Նշանառության գիծ | La ligne de mire | Էլեն |
1961 | Արդյոք դուք սիրու՞մ եք Բրամսին | Goodbye Again | Մեյսի 3 |
1961 | Մոլեգնություն Մաքսանենգների ծովածոցում | Fury at Smugglers' Bay | Լուիզա Լեժեն |
1961 | Ալադինի արկածները | Le meraviglie di Aladino | արքայադուստր Զայնա |
1962 | Ծովային վրիժառուները | Il giustiziere dei mari | Ջենիֆեր |
1962 | Մռնչացող տարիներ | Gli anni ruggenti | Էլվիրա |
1962 | Սատանայական կղզու գերուհին | Le prigioniere dell'isola del diavolo | Մարտինա Ֆոշե |
1963 | Սիմֆոնիա սպանդի համար | Symphonie pour un massacre | Մադլեն Կլավե |
1963 | Վախի երեք դեմքերը | I tre volti della paura | Ռոզի |
1963 | Ավագ Ֆերշոն | L'aîné des Ferchaux | Լու |
1963 | Տիկնիկը | La pupa | Տիկնիկ |
1963 | Հրեշը | I mostri | Մարի |
1964 | Բարձրագույն անհավատարմություն | Alta infedeltà | Կլարա |
1964 | Հինգշաբթի | Il giovedì | Էլզա |
1964 | Մեծ գործ | A Global Affair | Լիզետա |
1964 | Ամառային անմտություն | Frenesia dell'estate | Ժիժի |
1964 | Սեր` չորս սեզոնների համար | Amore in 4 dimensioni | Լուիզա |
1964 | Վիա Վենետո | Via Veneto | - |
1964 | Անժելիկան՝ հրեշտակների մարքիզուհին | Angélique, marquise des anges | Անժելիկա Սանսե դե Մոնտելու |
1965 | Հիասքանչ Անժելիկան | Merveilleuse Angélique | Անժելիկա |
1965 | Կազանովա 70 | Casanova '70 | Նոել |
1965 | Երկնային ամպրոպ | Le tonnerre de Dieu | Սիմոնա Լեբոշե |
1966 | Անժելիկան և թագավորը | Angélique et le roy | Անժելիկա |
1966 | Երկրորդ ճշմարտություն | La seconde vérité | Նատալի Նեվիլ |
1966 | Մեր ամուսինները | I nostri mariti | Օլգա |
1966 | Ինչպես ես սովորեցի սիրել կանանց | Come imparai ad amare le donne | Ֆրանցիսկա |
1966 | Սև արև | Soleil noir | Քրիստինա Ռոդյե |
1967 | Աշխարհի հնագույն մասնագիտությունը | Le plus vieux métier du monde | Բրիտ |
1967 | Անսաստելի Անժելիկան | Indomptable Angélique | Անժելիկա |
1968 | Անժելիկան և սուլթանը | Angélique et le sultan | Անժելիկա |
1968 | Լեդի Համիլթոնի սիրեկանները. Ճանապարհ դեպի բարձրաշխարհիկ կյանք | Le calde notti di Lady Hamilton | Էմմա Համիլթոն |
1968 | Պարան և կոլտ (Գերեզմանոց առանց խաչերի) | Une corde, un Colt | Մարիա Կեյն |
1969 | Ոսկե այրին | Une veuve en or | Դելֆինա |
1970 | Բոլորին չես հաղթի | You Can't Win 'Em All | Այլա |
1971 | Սարդի գրկում (Կարմիր մահվան դիմակը) | Nella stretta morsa del ragno | Էլիզաբեթ Բլեկվուդ |
1971 | Կամա-ակամա | Per amore o per forza | Արաբելլա |
1971 | Սկանդալ Հռոմում | Roma bene | Վիլմա Ռապի |
1971 | Մակեդոնական գործողություն (Խառնախորտիկ) | Macédoine | Կատերինա |
1972 | Նախնիների կանչը | The Call of the Wild | Կալիոպա Լորեն |
1977 | Աշխարհի կանայք | Les femmes du monde | Դանիելա Ռավեն |
1979 | Երկաթե ձեռքով Գյոց ֆոն Բեռլիխինգենը | Götz von Berlichingen mit der eisernen Hand | Ադելաիդա, կոմսուհի վան Վոլդորֆ |
1980 | Հաղթական կամար | Arch of Triumph | - |
1984 | Ջին տոնիկ | Jeans Tonic | Միշել Դաբրե |
1998 | Կողմնորոշիչ | La rumbera | Ռաքելը ծեր տարիքում |
2003 | Գեղեցկության սրահը | Il bello delle donne | Նաոմի |
2004 | Կարմիր կապելլա | Красная капелла | Էլենը ծեր տարիքում |
2004 | Կոստյա Գումանկովի փարիզյան սերը | Парижская любовь Кости Гуманкова | ֆրանսուհի |
2005 | Վեներան և Ապոլոնը | Vénus & Apollon | Նիկոլ Դոմոնտ |
2011 | Նրանք, ովքեր սիրում էին Ռիխարդ Վագներին | Celles qui aimaient Richard Wagner | Բրիջիտ |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.