Astacus

Astacus (úr grísku αστακός, (astacós), í merkingunni "humar" eða "vatnakrabbi")^[1] er ættkvísl vatnakrabba sem er í Evrópu og vesturhluta Asíu, og samanstendur af þremur núlifandi tegundum og fjórum útdauðum, steingerfðum tegundum.^[2]

Astacus
Astacus astacus
Vísindaleg flokkun
Ríki: Dýraríki (Animalia) Fylking: Liðdýr (Arthropoda) Undirfylking: Krabbadýr (Crustacea) Flokkur: Stórkrabbar (Malacostraca) Ættbálkur: Skjaldkrabbar (Decapoda) Innættbálkur: Astacidea Ætt: Astacidae Ættkvísl: Astacus Fabricius, 1775
Tegundir
Astacus astacus (Linnaeus, 1758) Astacus leptodactylus Eschscholtz, 1823 Astacus pachypus Rathke, 1837

Vegna vatnakrabbaplágunnar, eru vatnakrabbar af þessari ættkvísl nær útdauðir í Evrópu og hafa vatnakrabbar af Norður-Amerísku tegundinni Pacifastacus leniusculus, verið settir í staðinn, en sú tegund er með þol gegn þeirri sýki.^[3] Hinsvegar hefur komið í ljós að sú krabbategund er um leið smitberi.

Núlifandi tegundir

A. astacus

Mynd	Fræðiheiti	Íslenskt heiti	Útbreiðsla	Athugasemdir
	Astacus astacus	"Evrópskur vatnakrabbi" eða "eðalvatnakrabbi",	Frakkland um mið-Evrópu, til Balkanskaga, og norður til hluta Bretlandseyja, Skandinavíu og vesturhluta fyrrum Sovét.	Þetta er algengasta vatnakrabbategundin í Evrópu.
	Astacus leptodactylus	"Dónárvatnakrabbi" eða "Tyrkneskur vatnakrabbi"	Kaspíahafssvæðið	Fluttur til og sleppt í mið-Evrópu á 19du öld.
	Astacus pachypus	"Kaspía-vatnakrabbi"	Kaspíahaf, áin Don, og hlutar Svartahafs og Asovhaf	Er í ísöltu vatni að 14‰.