Gylfaginning

Gylfaginning er annar hluti Snorra-Eddu á eftir Prologus sem skrifaður var af Snorra Sturlusyni á 13. öld. Í Gylfaginningu segir frá Gylfa, sem er sagður konungur þar „er nú heitir Svíþjóð“. Kaflinn byrjar á því að förukonan Gefjun kemur í ríki Gylfa og ginnir hann til að lofa sér landi sem fjórir uxar geti plægt á sólarhring. Gefjun, sem reynist af ætt ása, plægir þá burt land sem verður eyjan Sjáland, en gatið eftir það verður Lögurinn. Eftir þessi viðskipti ákveður Gylfi að fara til Ásgarðs í dulargervi og kallar sig Ganglera. Hann hittir þar þrjá konunga: Háan, Jafnháan og Þriðja; og spyr þá um allt sem hann vill vita um norrænu guðina, sköpun heimsins, ragnarök og fleira. Gylfaginning er um 20.000 orð að lengd, að stofni til í óbundnu máli, en með tilvitnunum í eddukvæði eins og Völuspá og Hávamál.

Myndskreyting við Gylfaginningu úr íslensku eddukvæðahandriti frá 18. öld.

Tenglar

• Upprunalegi textinn
• Textinn með nútímastafsetningu
• Ensk þýðing

  Þessi bókmenntagrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.