roka

Ceco

Sostantivo, forma flessa

roka

1. genitivo singolare di rok

Lettone

Sostantivo

roka

	singolare	plurale
nominativo	roka	rokas
genitivo	rokas	roku
dativo	rokai	rokām
accusativo	roku	rokas
locativo	rokā	rokās

1. (anatomia) mano

Sillabazione

ro | ka

Pronuncia

AFI: /ˈruoka/

Slovacco

Sostantivo, forma flessa

roka

1. genitivo singolare di rok

Sloveno

Sostantivo

1. declinazione femminile
caso\numero	singolare	duale	plurale
nominativo (kdo, kaj)	roka	roki	roke
genitivo (koga, česa ni)	roke	rok	rok
dativo (komu, čemu)	roki	rokama	rokam
accusativo (koga, kaj)	roko	roki	roke
locativo (o kom, o čem)	o roki	o rokah	o rokah
strumentale (s kom, s čim)	z roko	z rokama	z rokami

roka f

1. (anatomia) braccio
2. mano

Sillabazione

ro | ka

Pronuncia

AFI: /ˈrɔ̀ka/

Etimologia / Derivazione

dal proto-slavo *rǫka

Note / Riferimenti