დარეჯან დედოფალი
From Wikipedia, the free encyclopedia
დარეჯან დადიანი (დ. 20 ივლისი, 1738 — გ. 8 ნოემბერი, 1807) — ქართლ-კახეთის დედოფალი, მეფე ერეკლე II-ს მესამე ცოლი (1750-დან); სამეგრელოს მთავრის, ოტია დადიანის ძმის, კაციას ასული.
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ დარეჯან. |
დარეჯან დადიანი | |
---|---|
კახეთის დედოფალი | |
მმართ. დასაწყისი: | 1750 |
მმართ. დასასრული: | 1762 |
წინამორბედი: | ანა აბაშიძე |
მემკვიდრე: | ქართლთან გაერთიანება |
ქართლ-კახეთის დედოფალი | |
მმართ. დასაწყისი: | 1762 |
მმართ. დასასრული: | 11 იანვარი, 1798 |
წინამორბედი: | სამეფო შეიქმნა |
მემკვიდრე: | ქეთევან ანდრონიკაშვილი |
პირადი ცხოვრება | |
დაბ. თარიღი: | 20 ივლისი, 1738 |
დაბ. ადგილი: | ოდიშის სამთავრო, იმერეთის სამეფო |
გარდ. თარიღი: | 8 ნოემბერი, 1807, (69 წლის) |
გარდ. ადგილი: | სანქტ-პეტერბურგი, რუსეთის იმპერია |
დაკრძ. ადგილი: | ხარების ეკლესია, ალექსანდრე ნეველის ლავრა, სანქტ-პეტერბურგი, რუსეთი |
მეუღლე: |
ერეკლე II, ქართლ-კახეთის მეფე (ქ. 1750 - გარდ. 1798) |
შვილები: |
ელენე ლევანი იულონი ვახტანგი ანტონ II ანასტასია ქეთევანი მირიანი ალექსანდრე თეკლე ფარნაოზი |
დინასტია: | დადიანები |
მამა: | კაცია დადიანი |
დედა: | უცნობია |
რელიგია: | მართლმადიდებლობა |
დარეჯანი ყოველ ღონეს ხმარობდა, რომ სამეფო ტახტზე თავისი შვილები დაემკვიდრებინა. ამ მიზნით ერეკლე II-ს სიცოცხლის უკანასკნელ წლებში კანონიც კი მიაღებინა, რომლის ძალითაც გიორგის (ერეკლეს უფროსი ვაჟი მეორე ცოლისაგან) შემდეგ მეფობა მის უფროს ვაჟზე კი არა, ძმაზე — დარეჯანის შვილ იულონზე უნდა გადასულიყო (ეს წესი შემდეგ გიორგი XII-მ გააუქმა). დარეჯანმა ისანში, სირაჯხანის მახლობლად ააგო სასახლე (საზაფხულო რეზიდენცია) და ეკლესია. თბილისში ჰყავდა 248 კომლი ყმა, ჰქონდა ბაღები, სასტუმროები, რომელთაც იჯარით გასცემდა ხოლმე, აგრეთვე ყასაბხანა და აბანო. მარტო სამღებროები დედოფალს 700 თუმნამდე შემოსავალს აძლევდა წელიწადში. ქართლ-კახეთის სამეფოს რუსეთთან შეერთების შემდეგ, 1803 წელს დარეჯანი ოჯახის წევრებთან ერთად რუსეთში (სანქტ-პეტერბურგი) გადაასახლეს. გარდაიცვალა იქვე. დასაფლავებულია ალექსანდრე ნეველის ლავრაში.