From Wikipedia, the free encyclopedia
ანჟუს დინასტია (ფრანგ. Maisons d'Anjou) — ანჟუს გრაფების საგვარეულოსაგან მომდინარე სამეფო დინასტია IX–XV საუკუნეების დასავლეთ ევროპაში.
პირველი ანჟუს დინასტია (ინგელგერის დინასტია) დააარსეს ფულკ I-ის (X საუკუნე) მემკვიდრეებმა.
ანჟუს მეორე დინასტია (გატინე-ანჟუს დინასტია) დაარსდა ჟოფრუა II, გატინეს გრაფისა და ანჟუს საგრაფოს მემკვიდრის, ერმენგარდის ქორწინების შედეგად. ფულკ V-ის (1109–1131) შვილიშვილმა ანრი პლანტაგენეტმა (ჰენრი II) საფუძველი ჩაუყარა ანჟუს დინასტიის ინგლისის შტოს ანუ პლანტაგენეტთა დინასტიას, ხოლო ფულკ V-მ — იერუსალიმის სამეფოს ანჟუს დინასტიის იერუსალიმის შტოს (1131–1228).
მესამე ანჟუს დინასტიას (ანჟუ-კაპეტინგების დინასტია ან ანჟუ-სიცილიის დინასტია) საფუძველი ჩაუყარა შარლ I-მა ანჟუელმა (1246–1285), რომელმაც საუფლისწულოდ მიიღო ანჟუ, შეიძინა პროვანსი და 1266 წელს დაიპყრო სიცილიის სამეფო (ნაწილი დაკარგა 1282 წლის „სიცილიის მწუხრის“ შემდეგ). შარლ II-ის ოთხმა შვილმა საფუძველი ჩაუყარა ანჟუს დინასტიის ოთხ შტოს: უნგრეთის (1290-იდან), ნეაპოლის (1309-იდან), ტარენტოს (1294-იდან), პოლონეთის (1370–1382 და 1384–1385).[1]
მეოთხე ანჟუს დინასტია (ანჟუ-ვალუას დინასტია) დააარსა ფილიპე IV ლამაზის ძმამ შარლ ვალუამ, რომელმაც მიიღო ანჟუ და მენი (1290). მისი შთამომავალი რენე ანჟუელი (1334–1380) ერთხანს ფლობდა ნეაპოლის სამეფოს (1438–1342). ანჟუს დინასტიის უკანასკნელი წარმომადგენლის შარლ V ანჟუელის ანდერძით, 1481 წელს ანჟუს სამემკვიდრეო — ანჟუს საჰერცოგო და პროვანსი მიიღო საფრანგეთის მეფემ ლუი XI-მ; მისმა ძემ შარლ VIII-მ ანჟუს დინასტიის პრეტენზიები ნეაპოლის სამეფოზე იტალიაში ლაშქრობის (1494–1559 წლებში) საბაბად გამოიყენა.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.