Григорий Константинович Орджоникидзе

Григорий (Серго) Константинович Орджоникидзе (24.10.1886, Грузия, Орджоникидзе ауданы - 18.2.1937, Мәскеу қаласы) — кеңес мемлекет және партия қайраткері.

Григорий (Серго) Константинович Орджоникидзе груз. გრიგოლ კონსტანტინეს ძე ორჯონიკიძე
Лауазымы
Ту КСРО ОК Политбюросының мүшесі Ту
21 желтоқсан 1930 жыл — 18 ақпан 1937 жыл
Ту КСРО ОК Политбюросының үміткері Ту
23 шілде — 3 қараша 1926 жыл
Ту 4-ші КСРО Ауыр өнеркәсібінің Халық коммисары Ту
10 қараша 1930 жыл — 5 қаңтар 1932 жыл
Ізашары	Валериан Владимирович Куйбышев
Ізбасары	Лауазымы жойылды
Ту Жұмысшы-Крестьян Испекциясының Халық коммисары Ту
5 қараша 1926 жыл — 10 қараша 1930 жыл
Ізашары	Валериан Владимирович Куйбышев
Ізбасары	Андрей Андреевич Андреев
Ту КОКП ОБК Төрағасы Ту
3 қараша 1926 жыл — 15 желтоқсан 1930 жыл
Ізашары	Валериан Константинович Куйбышев
Ізбасары	Андрей Андреевич Андреев
Ту Солтүстік Кавказ крайкомының Бірінші Хатшысы Ту
қыркүйек — қараша 1926 жыл
Ізашары	Анастас Иванович Микоян
Ізбасары	Михаил Семёнович Чудов
Ту Күнгей Кавказ Социалистік Федерациялық Кеңес Республикасы Бірінші Хатшысы Ту
ақпан 1922 жыл — қыркүйек 1926 жыл
Өмірбаяны
Партиясы	1903 жылынан бастап Ресей Социал-Демократиялық Жұмысшылар Партиясы
Білімі	Тифлис Фельдшер мектебі
Мамандығы	Фельдшер
Азаматтығы	КСРО
Дүниеге келуі	24 қазан 1886 (1886-10-24) Гореша ауылы, Шорапан уезді, Кутаис губерниясы, Ресей империясы (қазіргі Харагауль муниципалитеті, Грузия)
Қайтыс болуы	18 ақпан 1937 (1937-02-18) (50 жас) Мәскеу, РСФСР, КСРО
Жерленді	Кремль қабырғасы маңындағы некрополь
өңдеу

Тбилиси қаласындағы фельдшерлер мектебін (1905) бітірген. 1905-11 жылы революцияға, 1920 жылдан Әзербайжанда, Армения мен Грузияда Кеңес өкіметін орнату жолындағы күреске белсене қатысқан. Закавказье өлкелік партия комитетінің 1-хатшысы (1922-26), БК(б)П Орталық бақылау комиссиясының төрағасы, КСРО ХКК мен Еңбек және Қорғаныс Кеңесі төрағасының орынбасары, Халық шаруашылығы Жоғарғы Кеңесінің төрағасы, одан кейін КСРО Ауыр өнеркәсібінің халық комиссары (1926-30) болып, Социалдық индустрияландыру ісін жүзеге асыруда зор еңбек етті.

Қазақстанды индустрияландыруға көмек көрсетті. 1-және 2-бесжылдықтарда Түрксіб, Қарағанды, Балқаш құрылыстарын өз қамқорлығына алды; әсіресе Қазақстанның түсті металлургиясын өркендетуге ерекше көңіл бөлді. 1934 жылы 31-желтоқсанда Қаныш Сәтбаев Орджоникидзенің қабылдауында болып, ол Жезқазған мыс қорының дүние жүзінде алдыңғы орынды иеленетінін ғылыми жағынан дәлелдеп шыққан. Осы кездесудің нәтижесінде Орджоникидзе өз тұсынан 1935 жылы каңтар айында БК(б)П ОК-інің Бас хатшысы И.В.Сталинге жолдаған хатында Қазақстандағы түсті металлургияға байланысты елімізде жаңадан үлкен екі мыс комбинатын салуды жедел бастау керек екеніне тоқтала келіп, соның бірін Жезқазғанда салуын атап өткен.

Сәтбаев Орджоникидзенің қабылдауында болғаннан кейін Үлкен Жезқазған комбинатын салу туралы бұйрығы шықты. Бұл Сәтбаевтың Жезқазған кен байлығы тағдырын сәтімен шешуде зор жұмыстар жүргізгенінің жемісі болатын. О. Ленин, Еңбек Қызыл Ту, Қызыл Ту ордендерімен марапатталған.^[1]