adil

 Binêre herwiha: Adil

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //, عادل
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: a·dil

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
adil	adiltir	herî adil (merkezî) tewrî adil (rojavayî)

adil

1. Kesa/ê ku neheqiyê nake û naxwaze ku neheqî li xelkê bibe.

   Hevmane: dadperwer, dadmend, dadxwaz, biedalet, edaletxwaz

   • Sûreyê »Ummu l-kitab« madarê hedret sûr-i bî
     Paş-i Newşîrwan dibêm dê hakimê 'adil tû yî
     Mislê Hatim dê bi danê der cihan meşhûr-i bî — ()

Bi alfabeyên din

• kurdî-krîlî: 'адьл

Herwiha

• 'adil

Hevmane

• dadmend
• dadperwer

Jê

• adilî
• adilîtî
• adiltî

Etîmolojî

Ji erebî (), têkildarî edil û edalet

Werger

• Almanî:  → ,  → 
• Erebî: ^?
• Farisî:  → , ^? → 
• Fînî:  → ,  → 
• Fransî:  → 
• Holendî:  → 
• Îdoyî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → 
• Katalanî:  → 
• Latviyayî:
• Portugalî:  → 
• Romanyayî: ,  → 
• Spanî:  → 
• Swêdî:  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,
• Yûnanî:  →  () nêr