aprax

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: ap·rax

Navdêr

Tewandina aprax
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	aprax	aprax
Îzafe	apraxa	apraxên
Çemandî	apraxê	apraxan
Nîşandera çemandî	wê apraxê	wan apraxan
Bangkirin	apraxê	apraxino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	apraxek	apraxin
Îzafe	apraxeke	apraxine
Çemandî	apraxekê	apraxinan

aprax m

1. dolme,
   goşt û girara ku di nav pelê mêwan yan yên kelemî re hatiye pêçandin
   • Hinek kevanî yên mala hêja berî roja îdê û hinek jî roja îdê serê sibê zû radibûn dest bi amedekirna xwarin (kutilk, pîçik, nanê sêlê, aprax, savar, tirşik, birinç û whd.ê) û vexwarinên ji gelek tahman dikirin. — ()

Herwiha

• aprex
• eprax
• eprex
• iprax
• iprex
• îprax
• îprex
• pel

Bide ber

• kutilk

Etîmolojî

Ji tirkî (pel, belg). Hin nimûneyên din yên ku di kurdî de "y" ya destpêkê ji peyvên ji tirkî deynkirî dikeve ev in: ol (ji tirkî yol "rê"), erpîze (ji tirkî yelpaze) û hêwaş (di soranî de bi maneya "hêdî, hêdîka" ji "yavaş" ya tirkî).

Jê

• apraxçêker
• apraxî
• apraxpêç
• apraxpêçî

Werger

• Almanî:  →  m
• Farisî: ,
• Îngilîzî:  m, ^?
• Tirkî:  → ,  →