axir

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: a·xir

Navdêr

Tewandina axir
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	axir	axir
Îzafe	axira	axirên
Çemandî	axirê	axiran
Nîşandera çemandî	wê axirê	wan axiran
Bangkirin	axirê	axirino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	axirek	axirin
Îzafe	axireke	axirine
Çemandî	axirekê	axirinan

axir m

1. dawî, talî, paşî, dûmahî, xilasî, temamî

   Axira dinyayê.

Bi alfabeyên din

Jê

• axirîn
• axret

Bide ber

• axur

Têkildar

• exîr

Etîmolojî

Ji erebî (), hevreha îbranî (), aramî (). Peyva erebî ketiye gelek zimanên din jî: soranî (), farisî , tirkî ...

Werger

• Almanî:  →  n,  → ,  → ,  →  m,  → ,  → ,  → ,  → ,  → 
• Erebî: ^?, ^? → 
• Farisî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → , ^? → , ^? → , ^?
• Spanî:
• Tirkî:  → ,  → , ^? → 

Hoker

axir

1. nê, jixwe, nexwe, lê, lê belê, lakin, feqet, ema, manê

   Axir eger tu nebêjî ka çi dixwazî, ma ez dê çawan daxwaza te bi cih bînim.

   Axirê herdu evîndar gihiştin hev.

Werger

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
axir	axirtir	herî axir (merkezî) tewrî axir (rojavayî)

axir

1. • Hebîbê bêxeta kuştim
     Bi derba firqetê axir
     Ji wê rojê dizanî min — ()

   Roja dibistanê ya axir

Werger