berevan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): 
• Kîtekirin: be‧re‧van

Navdêr

Tewandina berevan
Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	berevan	berevan	berevan
Îzafe	berevana	berevanê	berevanên
Çemandî	berevanê	berevanî	berevanan
Nîşandera çemandî	wê berevanê	wî berevanî	wan berevanan
Bangkirin	berevanê	berevano	berevanino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	berevanek	berevanek	berevanin
Îzafe	berevaneke	berevanekî	berevanine
Çemandî	berevanekê	berevanekî	berevaninan

berevan m yan n li gorî maneyê, r-ya req

1. Kesa/ê ku nahêle ziyan bigihe tiştekî.

   Hevmane: berhingar, parêzvan, parêzer

   Pêşmerge berevanên Kurdistanê ne.

   Berevanên aştiyê tê dikoşin ku rê li domîna cengê bigirin.

   Berevanên mafên mirovan diyar dikin ku hikûmet mafê welatiyan pêşêl dike.

Bi alfabeyên din

Herwiha

• berrevan

Jê

• berevanî
• berevanîtî
• berevantî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî:  →  m,  →  m
• Erebî: ^?, ^?, ^?, ^?, ^?, ^?
• Farisî:  → , ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Tirkî:  → , ,  → ,  → , ^? →