binas

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: bi·nas

Navdêr

Tewandina binas
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	binas	binas
Îzafe	binasê	binasên
Çemandî	binasî	binasan
Nîşandera çemandî	wî binasî	wan binasan
Bangkirin	binaso	binasino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	binasek	binasin
Îzafe	binasekî	binasine
Çemandî	binasekî	binasinan

binas n

1. Tişta ji ber wê tiştek bûye yan qewimiye (bi taybetî tiştek xirab).
   • bû binasê polemîkên mezin ên sîyasî û civakî — ()

   Ev şer binasên kê ne? (Kî ye wa kiriye ku ev şerr peyda bibe?)

   • Qencî û xirabî di siriştê mirovî de ne,
     bextiyarî û bextreşî di destê felekê de ne.
     Wan neke binasên Xwedê: hiş dibêje ku
     Xwedê hezarcarî ji te bêçaretir e. — ()

Bi alfabeyên din

Hevmane

• eger
• sebeb
• sedem

Nêzîk

• tawan

Bide ber

• bihane
• hêcet

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *binek- (mirin, merg, wefat; jidestdan, windakirin), proto-îranî *nas- (winda bûn; ruxîn) > *wi-nas- (pûç bûn, xirab bûn), hevreha avestayî vi-nas-, farisiya kevn vi-ney (ziyan, zerer), farisî (gunah > guneh), latînî nex, necis (mirin, merg), noceo (ziyan), nocere (ziyan lê kirin), yûnanî νεκρός (nékros: cenaze, term, kelex). vnas ya ermenî ji kurdî yan zimanekî din yê îranî hatiye deynkirin.

Werger

• Almanî:  →  m
• Erebî: (), ^?
• Farisî:  → ,  → , ^? → , ^?
• Fînî: (jonkun) vika
• Fransî:  → 
• Îngilîzî:  → 
• Portugalî:  → 
• Spanî:  → ,  → ,  → 
• Tirkî:  → , ,  → ,  → 

Formeke lêkerê

binas

1. (ji "nasîn") Binere: binase