celb

Ev gotar hîn nû ye, ne temam e. Wekî şitleke darê ye. Heke tu binivîsî, tu yê vê darê mezin bikî û dê gelek guliyên nû xwe jê berdin. Eger tu bixwazî binivîsî, biçe ser "biguhêre".

Kurmancî

Navdêr

Tewandina celb
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	celb	celb
Îzafe	celba	celbên
Çemandî	celbê	celban
Nîşandera çemandî	wê celbê	wan celban
Bangkirin	celbê	celbino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	celbek	celbin
Îzafe	celbeke	celbine
Çemandî	celbekê	celbinan

celb m

1. herî,gava ku ax û avê tev hev dibin jê re celb tê gotin

   Lê qîzê here kurî xwe bi celbê dilîzê ye.

Ji wêjeyê

• namê te ye şahibeytê meqsûd
  fihristê mukatebatê mehmûd
  medmûnê muraselatê la-reyb
  meşhûdê mukaşefatê bi-l-xeyb
  mehbûbê qulûbê men lehu l-qelb
  qelban tu dikî bi ba xwe ve celb
  me’şûq tu yî, bi fexr û naz î
  ‘aşiq tu yî, lêk bêniyaz î
  Mutleq tu mufîd û mustefad î
  Bêşubhe murîd û hem murad î
  Nûr î tu di husn-i rûyê dildar
  Nar î tu di qelbê ‘aşiqê zar — ()

Bi alfebeyên din

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Erebî:  → ,