cinayet

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //

Navdêr

cinayet m

1. tawanên giran
   (bi taybetî kuştina kesekî, qetl, mirovkujî, mêrkujî)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• cînayet

Bi alfabeyên din

Bide ber

• cerîme

Binêre herwiha

• cinabet

Etîmolojî

Ji erebî (cinaye^t) ji aramî (gunaya - di erebiya klasîk de "g" nîne loma dibe "c") ji zimanên îranî, hevreha kurdî guneh, farisî (gunah), pehlewî vinas ku herwiha hevreha binas ya kurdî ye jî, hemû ji proto-hindûewropî *binek- (xirabî, bela). Bo hin peyvên din jî, ku ji zimanên îranî ketine erebî û bi kirasê erebî li kurdî û farisî vegerîne, binere: zendîq, fisteq, wezîr...

Jê

• cinayetî
• cinayetkar
• cinayetkarî

Ji wêjeya klasîk

• We-bima ceneytu cenyetî
  Elqet 'eleyye cinayeta — ()

Werger

• Afrîkansî:  → 
• Almanî:  →  m
• Bulgarî:  →  ()
• Çekî:  → 
• Çînî:  → 
• Danmarkî:
• Erebî: جريمة (cerîme^t), ^?, ^?, ^?, ^?
• Esperantoyî:
• Estonî:
• Farisî:  → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  → 
• Holendî:  → 
• Îbranî:  → 
• Îdoyî:  → 
• Îngilîzî:  → 
• Îzlendî:  → 
• Japonî:  →  ()
• Keçwayî:
• Lîtwanî:
• Luksembûrgî:
• Norwecî:  → 
• Polonî:  → 
• Rusî:  →  ()
• Spanî:  → 
• Swêdî:  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → 
• Ûkraynî:  →  ()
• Viyetnamî:  → 
• Yidîşî: ()

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

1. mêrkujî, kuştin, cinayet, qetl
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. gunehkarî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]