dagir

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: da‧gir

Navdêr

Tewandina dagir
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dagir	dagir
Îzafe	dagira	dagirên
Çemandî	dagirê	dagiran
Nîşandera çemandî	wê dagirê	wan dagiran
Bangkirin	dagirê	dagirino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dagirek	dagirin
Îzafe	dagireke	dagirine
Çemandî	dagirekê	dagirinan

dagir m

1. Berbendkirin û dest danîn li ser rêvebirîya cih yan miletekî bi hêza artêşê.

   Îraqê, Îranê, Sûrî û Tirkî Kurdistan dagir kiriye.

2. Dagirtin, tijî kirin, mişt kirin
   (bi taybetî rêyek yan cihek).
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• dagîr

Jê

• (Lêker) dagir kirin
• (Navdêr) dagirkirin
• (Rengdêr) dagirkirî
• dagirî
• dagirkar
• dagirkarî
• dagirker
• dagirkerî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî:  →  m
• Îngilîzî:  → 
• Soranî: ()
• Tirkî:  → ,  →