destik

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: des‧tik

Navdêr

Tewandina destik
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	destik	destik
Îzafe	destikê	destikên
Çemandî	destikî	destikan
Nîşandera çemandî	wî destikî	wan destikan
Bangkirin	destiko	destikino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	destikek	destikin
Îzafe	destikekî	destikine
Çemandî	destikekî	destikinan

destik n

1. Ew cihê tiştekê/î yê ku mirov destê xwe diavêjiyê û pê karekî dike.

   Destikê derî. ― ew cihê derî yê ku mirov destê xwe diavêjiyê û pê derî vedike

   Destikê bivirî. ― ew dera bivirî ku destê mirovî li ser e dema bivirî bi kar tîne

Ji wêjeya klasîk

• Aqilan lê xerab û ebter ke
  Her seher ji nû destikê wergir
  'Er'erê têk da seraser ke — ()

Bi alfabeyên din

Herwiha

• desik
• desk
• destk

Bide ber

• serik

Jê

• destik kirin (lêker)
• destikkirin (navdêr)
• destikkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji dest +‎ -ik, ji zimanên îranî, hevreha soranî (), belûçî (), farisî () ji dest. Bi heman awayî bi zimanên cermenî jî: îngilîzî hand (dest) > handle (destik).

Werger

• Almanî:  →  n,  →  m, ^? →  m
• Erebî: ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Farisî:  → ,  → ,  → ,  → 
• Fransî:  → ,  → 
• Holendî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , ^? →