eyd

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): // (wek 'eyd)

Navdêr

eyd m

1. cejn, roşan, roja ku têt pîrozkirin

   eyda remezanê (pîrozkirina xilasbûna meha rojiyan ya îslamê),
   eyda qurbanan / haciyan (cejna ku misilman tê de sewalan ser jê dikin,
   cejna ku tê pîroz kirin dema ku hecac heca xwe bi dawî tînin)
   eyda newrozê (roja serê sala kurdî)
   Eyda we pîroz be!
   Eyda we bimbarek be!

2. şahî, kêf, zewq

   Her di nav eydan de bî!
   Tu pirr eydan bibînî!

Herwiha

• 'eyd
• îd
• 'îd
• 'eydî

Bi alfabeyên din

Etîmolojî

herwiha îd, hevreha soranî (), herdu ji erebî ('îd), hevreha aramî ܥܐܕܐ ('êðɑ), îbrî איד ('êḏ), ji rehê '-w-d- (civîn, kom bûn, hatin nik hev)

Jê

• eydane
• eydî
• eydanî

Ji wêjeya klasîk

• Dûr bû ji ber menahiyan
  Ned'hate îd û şahiyan
  Ji şevselat û xêriyan — ()

Werger

• Astûrî:  →  mê
• Bambarayî:  → ,  → 
• Çînî:  →  ()
• Erebî: ^? → 
• Esperantoyî:  → 
• Farisî:  → ,  → , ^? → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  → 
• Îdoyî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → 
• Katalanî:  → ,  → 
• Oksîtanî:  → 
• Romanyayî:  → 
• Sonxayî:  → 
• Spanî:  → ,  → 
• Tirkî:  → 
• Viyetnamî:  → 
• Yûnanî:  →  ()