firset

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: fir·set

Navdêr

Tewandina firset
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	firset	firset
Îzafe	firseta	firsetên
Çemandî	firsetê	firsetan
Nîşandera çemandî	wê firsetê	wan firsetan
Bangkirin	firsetê	firsetino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	firsetek	firsetin
Îzafe	firseteke	firsetine
Çemandî	firsetekê	firsetinan

firset m

1. Hebûna demê yan diravan yan şiyanê bo kirina tiştekê/î.
   • Firset ûtalîûbext e
     HudhudêBelqî ûtext e — ()

Bi alfabeyên din

Herwiha

• fersend
• ferset
• firsend

Hevmane

• delîv
• derfet
• gengazî
• îmkan
• keys
• mical

Jê

• (kesekê/î) firset hebûn (lêker)
• firset bûn (lêker)
• firset çêbûn (lêker)
• firset dan (lêker)
• firset dîtin (lêker)
• firset ji dest çûn (lêker)
• firset ji dest dan (lêker)
• firset peyda bûn (lêker)
• firset peyda kirin (lêker)
• firset winda bûn (lêker)
• firset winda kirin (lêker)
• firsetber (“yê ku li ber xwe de firset heye”)
• firsetbûn (navdêr)
• firsetçêbûn (navdêr)
• firsetdan (navdêr)
• firsetdar
• firsetdarî
• firsetdîtin (navdêr)
• firsethebûn (navdêr)
• firsetî
• firsetjidestçûn (navdêr)
• firsetjidestdan (navdêr)
• firsetperist
• firsetperistî
• firsetpeydabûn (navdêr)
• firsetpeydakirin (navdêr)
• firsetwindabûn (navdêr)
• firsetwindakirin (navdêr)

Etîmolojî

Ji erebî (furṣe^t) ji aramî (kun, qul - "firset = dera/dema ku mirov dikare tê re derkeve"). Zêdebûna "n" (firset > firsend / fersend) di zimanên îranî de diyardeyeke berbelav e: tac > tanc, çok > çong...

Werger

• Almanî:  →  m,  →  m,  →  m,  →  m
• Erebî:  → ,  → ,  → 
• Farisî:  → ,  → ,  → 
• Fînî:  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  →