keys

Kurmancî

Navdêr

Tewandina keys
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	keys	keys
Îzafe	keysa	keysên
Çemandî	keysê	keysan
Nîşandera çemandî	wê keysê	wan keysan
Bangkirin	keysê	keysino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	keysek	keysin
Îzafe	keyseke	keysine
Çemandî	keysekê	keysinan

keys m

1. delîve, delîv, derfet, firset, mecal , gengazî, îmkan

   Wiha neke, da ew keysa xwe ji te nebîne û te bixapîne.

2. halet, hal, rewş

Herwiha

• kês

Jê

• bêkeys
• bêkeysî
• bikeys
• bikeysî
• kesperistî
• (lêker) keys kirin
• keysdar
• keysdarî
• keysî
• (navdêr) keyskirin
• (rengdêr) keyskirî
• keysperist
• keysperistî

Etîmolojî

Ji erebî (“biaqilî, jîrî, serwextî”).

Werger

• Almanî:  →  m,  →  m
• Erebî: ^? → 
• Farisî:  → ,  → ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → , (2)  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → 

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (Teksas, DYA)^ⓘ
• Deng (Connecticut, DYA)^ⓘ

Formeke navdêrê

1. Pirjimara .