hebin

Kurmancî

Bilêvkirin

1. (Lêker) IPA^(kilîd): //
2. (Navdêr) IPA^(kilîd): //

Formeke lêkerê

hebin

1. forma bilanî û fermanî ya pirhejmar ya lêkera hebûn:
   Her hebin! (Her bijîn!),
   Heta ku em hebin, em ê zimanê xwe biparêzin.

Têkildarî

• heban (lêker)
• hebana (lêker)
• hebe
• hebim
• hebî
• hebû
• hebûn
• hene
• henin
• heye

Etîmolojî

Ji heb- +‎ -in.

Navdêr

hebin n

1. Guhartoyeke hebil.