heyf

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): 
• Kîtekirin: heyf

Navdêr

Tewandina heyf
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heyf	heyf
Îzafe	heyfa	heyfên
Çemandî	heyfê	heyfan
Nîşandera çemandî	wê heyfê	wan heyfan
Bangkirin	heyfê	heyfino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heyfek	heyfin
Îzafe	heyfeke	heyfine
Çemandî	heyfekê	heyfinan

heyf m

1. tol, tolhilanîn, tolstandin, tolvekirin

   Heyf hilanîn, heyf standin.

2. dilsojî, biberketin, dilpêşewitîn, dilmanpêve
   • Heyfa min têt ji Kurda re. — ()
3. heyf e ku: mixabin, maalesef, cihê daxê ye ku, be daxewe
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Heyf di qeyda xak û gil bit 'arifê çalakê rûh
  Heyf di qeyda xak û gil bit 'arifê çalakê rûhMelayê Cizîrî, Dîwan, ~1640

Bi alfabeyên din

Herwiha

• heyif

Hevmane

• awizî

Jê

• heyf girtin (lêker)
• heyf xwestin (lêker)
• heyfgirtin (navdêr)
• heyfxwestin (navdêr)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî:  →  m,  →  m,  → ,  → , ^? → 
• Farisî:  → ,  → 
• Îngilîzî: (1)  → ,  → , (2)  → ,  → , (3)  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  →