ilk

Kurmancî

Navdêr

Tewandina ilk
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ilk	ilk
Îzafe	ilkê	ilkên
Çemandî	ilkî	ilkan
Nîşandera çemandî	wî ilkî	wan ilkan
Bangkirin	ilko	ilkino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ilkek	ilkin
Îzafe	ilkekî	ilkine
Çemandî	ilkekî	ilkinan

ilk n

1. Tiştê çir yê mirov di devê xwe de dicû.

   Hevmane: benîşt, qaçik

2. Mirovê bela, mirovê bo yekî/ê nexweş dike, yê/a ku dimîne bi mirovî ve.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

Herwiha

• ilik
• 'ilik
• 'ilk

Jê

• ilkcû
• ilkî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Albanî:  → 
• Almanî:  →  m
• Esperantoyî:  → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  →  m
• Frîsî:  → 
• Holendî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → , (2)  → 
• Îtalî:  → 
• Mecarî:  → 
• Papyamentoyî:  → 
• Portugalî:  → 
• Rusî: ()
• Spanî:  → 
• Swêdî:  → 
• Tirkî:  → 

Azerî

Hejmar

1. yekem, yekemîn, ewil, ewilîn, pêşîn

Çavkanî

Ev made ji wergerên yekem hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng (Awistralya)^ⓘ

Navdêr

1. cins, cûre, nijad
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Tirkî

Hejmar

1. yekem, yekemîn, ewil, ewilîn, pêşîn, ya /yê pêşî, sifte