im

 Binêre herwiha: -im

Kurmancî

Formeke lêkerê

im

2. Forma dema niho ji lêkera bûn bo kesê yekem yê yekjimar dema peyva berî wê bi konsonantekê bi dawî bêt.

   Ez kurd im.

   Ez ne tirk im.

Herwiha

• (biştî bêdengekê) me, mim (devokî)

Bide ber

(formên lêkera bûn):

• (piştî dengdarekê): im, î, e, in, în (devok)
• (biştî bêdengekê): me, yî, ye, ne

Binêre herwiha

• -im, -m

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî (ji ), proto-îranî .

Hevreha -im û -m yên kurmancî, farisî -em, soranî -(i)m, ermenî (), slaviya kevn (), latînî , yûnaniya kevn (), îngilîzî , lîtwanî ... Herwiha î, e û in jî ji heman rehê yê proto-hindûewropî ne.

Werger

• Îngilîzî: ^? → , ^? → 

Hoker

im

1. belê, erê, e, rast e, dirist e, wa ye

Werger

Cînav

im

1. (ez û yên li gel min) Binere: em

Werger

Almanî

Kurtenav

1. Kurtkirina .

Degenanî

Navdêr

1. (vexwarin) av

Çavkanî

Ev made ji wergerên av/Werger hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Îrlendî

Bilêvkirin

• Deng (Îrland, QY)^ⓘ

Navdêr

 n

1. (xwarin) nîvişk

Çavkanî

Ev made ji wergerên nîvişk hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Navdêr

1. hêma, nîşan
2. şan, elamet