-im

 Binêre herwiha: im

Kurmancî

Paşgir

-im

1. Paşgira kesîn bo kesê yekem yê yekjimar ger rayê lêkerê bi dengdarekê bi dawî bêt.

   Ez dikim, ez birim

2. (bi taybetî bi soranî) ya / yê min

   Canim, dilim.

3. Ji bo rêzgirtina mirovên pilebilind û malmezin û desthilatdar awayê gotina ê/a min.

   Mîrim, Şêxim, Xanim, Begim...

Ji wêjeya klasîk

• Dinalim şubhetê re'dê
  'Ecîb im lê ji vê ce'dê — ()

Herwiha

• -m

Bide ber

• -in
• -în

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî (ji ), proto-îranî , hevreha im û -m yên kurmancî, farisî -em, soranî -(i)m, pehlewî -êm, partî -am, ermenî եմ (em), slaviya kevn єсмь, latînî sum, yûnaniya kevn εἰμί (êmî), îngilîzî am, lîtwanî esmu... Herwiha -î, -e û -in jî ji heman rehê yê proto-hindûewropî ne.

Werger

• Almanî:  → 
• Farisî:  →  (-am)
• Fînî:  → 
• Îngilîzî: (nîne)
• Îrlendî:  → 
• Mecarî: -em
• Latînî:  → ,  → 
• Polonî:  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → 

Albanî

Paşgir

1. -îzm (îdeolojî, bawerî)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên -îzm hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Volapûkî

Paşgir

1. -îzm (îdeolojî, bawerî)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên -îzm hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}