insan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): 
• Kîtekirin: in‧san

Navdêr

insan m yan n li gorî maneyê

1. Guhartoyeke însan.
   • Alem hemî pê bin hesed
     insan û cinn û caniwer
     'Alem hemî têk bûne sef — ()

Jê

• insanane
• insandost
• insandostî
• insanhez
• insanhezî
• insaniyet
• insanî
• insanperwer
• insanperwerane
• insanperwerî

Azerî

Navdêr

1. (mirov) mirov, meriv, insan, beşer
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Endonezyayî

Navdêr

1. (mirov) mirov, meriv, insan, beşer
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Malezî

Navdêr

1. (mirov) mirov, meriv, insan, beşer
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Teteriya krîmî

Navdêr

1. (mirov) mirov, meriv, insan, beşer
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ
• Deng^ⓘ

Navdêr

1. mirov, meriv, insan
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Etîmolojî

Deyn ji erebî ().