isim

Kurmancî

Navdêr

isim n

1. Gotina kesek pê têt nasîn.

   Hevmane: nav

   • Muhîtê isman im ez
     Xwezî min sed ser hebana — ()

Herwiha

• ism
• îsim
• îsm

Jê

• bêisim
• bêisimî
• bi-isim
• bi-isimî
• isimdar
• isimdarî
• isimder
• isimderî
• isimdêr
• isimdêrî
• isimî

Etîmolojî

Ji erebî () ji rehê s-m- / s-m-y-, hevreha aramî / שמא (şima), îbranî (şêm), akadî

Werger

• Erebî: ^? → 
• Farisî:  → 
• Îngilîzî:  → 
• Tirkî:  → ,  → 

Azerî

Navdêr

1. nav (ism)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

1. nav

   ― Navên nû tevlî rojnameyê bûn.

2. navdêr
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]