kose

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: ko·se

Rengdêr

kose

1. zelamê ku rih û simêl lê nayên,
   zelamê rî û simêl nînin yan pirr kêm hene
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. erd an jî çiyayê ku li ser giha hêşîn nabin.
   erdê kose
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

Jê

• kosebûn (navdêr)
• kosehî
• kosetî
• koseyî

Etîmolojî

Hevreha farisî (kûsê). Köse ya tirkî ji îranî ye.

Werger

• Erebî: ^? → 
• Farisî:  → 
• Îngilîzî:  → , ^? → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  →