mecal

Kurmancî

Navdêr

Tewandina mecal
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mecal	mecal
Îzafe	mecala	mecalên
Çemandî	mecalê	mecalan
Nîşandera çemandî	wê mecalê	wan mecalan
Bangkirin	mecalê	mecalino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mecalek	mecalin
Îzafe	mecaleke	mecaline
Çemandî	mecalekê	mecalinan

mecal m

1. delîv, derfet, fersend, keys, şans, mefer, fesal, hemk, wesan, îmkan, gengazî,
   hebûna demê yan diravan an şiyanê ji bo kirina tiştekî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. pertav, taqet, şiyan, karîn, kanîn, hêz, hinêr
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Bê û biçit teşbîhê ba
  Dilber mecala name dî
  Nasî ko nîşana me dî — ()

Herwiha

• mical
• mucal

Jê

• bêmecal
• bêmecalî
• mecalî

Etîmolojî

Ji erebî ().

Werger

• Afrîkansî:  → ,  → ,  → 
• Almanî:  →  m,  →  m
• Çînî:  → 
• Danmarkî:  → 
• Endonezyayî:  → 
• Erebî:  → 
• Esperantoyî:  → 
• Farisî: فرصت (forset), مجال (mecal),  → ,  → 
• Fînî:  → ,  → 
• Fransî:  →  m,  →  m
• Holendî:  →  m,  →  m,  → 
• Îbranî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Îtalî:  → 
• Îzlendî:  → 
• Japonî:  →  ()
• Koreyî: 기회 (gihoe)
• Sirboxirwatî:  → 
• Spanî:  →  m
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → 
• Yûnanî:  →  ()

Tirkî

Navdêr

1. pertav, qidûm, mecal, taqet
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]