melik

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: me·lik

Navdêr

melik n

1. key, paşa, qiral, mîr, padîşa, serok, serdar, serwer, pêşeng, pêşewa
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeyê

Ew Xudayê malikê mulkê 』ezîm

Daye me mîrasa Qur'ana Kerîm

w:Mela Hisênê Bateyî

Herwiha

• melîk, malik

Bide ber

• melek

Etîmolojî

Ji erebî (), hevreha aramî מלכא (melka), akadî maliku, têkilî van peyvan jî ku ji erebî ketine kurdî: malik, milk, emlak

Jê

• melika
• melikahî
• melikatî
• melikayî
• melike
• melikî
• meliktî

Werger

• Farisî:  → 
• Îngilîzî:  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → , ^? → 

Tirkî

Navdêr

1. melîk, milûk, key, padîşah, hikumdar
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]