sultan

Kurmancî

Navdêr

sultan n

1. paşa, key, melik, mîr, qral, qeyser, imparator, serok
   (tenê yên misilman)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• siltan

Bi alfabeyên din

• / سولتان

Etîmolojî

Ji erebî () ji aramî (şulṭana: 1. hukimdar 2. hukim, desthilat, hêz) ji rehê שלט (ş-l-ṭ-: emir kirin, ferman kirin, fermandar bûn). Bi rêya erebî wek navê paşayê misilmanan li hemû dinyayê belav bûye: farisî û urdûyî (), tirkî, îngilîzî û fransî sultan, rusî султан (sultan), hindî सुल्तान (sultan), çînî 苏丹 (sultan)... Ji eynî rehê aramî bi rêya erebî: sulte.

Jê

• sultanane
• sultane
• sultanehî
• sultanetî
• sultaneyî
• sultanet
• sultanetî
• sultanî
• sultanîtî
• sultantî

Ji wêjeya klasîk

• Ew Muhemmed hemberê îsmek bûyî
  Kijk e ya Sultan û bacud û kerem?” — ()

Werger

• Almanî:  →  m, ^?
• Çekî:
• Danmarkî:
• Erebî: (), ^?, ^?
• Ermenî:  →  () (sult’an)
• Esperantoyî:
• Farisî:  →  (),  → ,  → 
• Ferî:
• Fînî:  → 
• Fransî:  → ,  → 
• Hindî:  →  () (sultan)
• Holendî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Îrlendî:
• Îtalî:  → 
• Latînî: ,
• Makedonî: () (súltan)
• Maratî: () (sultane)
• Mecarî:  → 
• Polonî:  →  m
• Portugalî:  → 
• Rusî:  →  () (sultan)
• Sirboxirwatî:

  Kirîlî: (sultan)

  Latînî:

• Slovakî:
• Spanî:  → 
• Swahîlî:  → 
• Teterî:  →  () (soltan)
• Tirkî:  → ,  → 
• Tirkmenî:
• Urdûyî: (sultan)
• Walonî:  → 
• Ximêrî: () (sultɑng)
• Yûnanî:  →  () (soultanos)

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (Teksas, DYA)^ⓘ

Navdêr

1. xunkar, sultan, padîşa, qiral, xaqan ^[1]
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Kapampanganî

Navdêr

1. (siyaset) paşa, padîşa, şah, melik, qral
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên paşa hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}