minare

Kurmancî

Navdêr

Tewandina minare
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	minare	minare
Îzafe	minareya minara	minareyên minarên
Çemandî	minareyê minarê	minareyan minaran
Nîşandera çemandî	wê minareyê wê minarê	wan minareyan wan minaran
Bangkirin	minareyê minarê	minareyino minarino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	minareyek minarek	minareyin minarin
Îzafe	minareyeke minareke	minareyine minarine
Çemandî	minareyekê minarekê	minareyinan minarinan

minare m

1. bircên bilind û zirav yên mizgeftan ku miwezin ji ezanê didin
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• mînare
• munare

Bi alfabeyên din

Bide ber

• minar

Etîmolojî

Ji erebî (fenerxane, ronahîxane), hevreha aramî ܡܢܪܬܐ (minarta: mûmdank, fener), îbrî מנורה (minora: mûmdank) ji mi- + rehê n-w-r- (ron kirin, geş kirin) ku herwiha serekaniya peyva nûr (ronahî) ye. Ji eynî rehî: Enwer, minewer, Nûrî.

Werger

• Almanî:  →  nêtar
• Erebî:  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Estonî:  → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  →  m
• Holendî:  → 
• Îngilîzî:  → 
• Polonî:  →  m
• Sirboxirwatî:  →  m,  →  mê
• Sirboxirwatî:  →  m
• Sirboxirwatî:

  Kirîlî: минарет mê

  Latînî:  →  m

• Spanî:  →  m,  →  m
• Tirkî:  → 

Îtalî

Lêker

1. mîn kirin, elxam kirin
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Îzmîr, Tirkiye)^ⓘ

Navdêr

1. minare
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]