mirbar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
mirbar	mirbartir	herî mirbar (merkezî) tewrî mirbar (rojavayî) mirbartirîn (soranîzm)

mirbar

1. mirok, mirek, fanî, ne nemir, ne ebedî, ne mayinde,
   kesa/ê yan tişta/ê ku bivê-nevê dê carekê bimire yan bêt kuştin yan nemîne
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeyê

• Madem xanîkê me ne xweragir e,
  neheqî ye em bê mey bin, bi tenê bin.
  Ta kengî dê dinyayê têk vedî? Nê bo yê mirbar
  ti ferq nake ka dinya afirandî ye yan herheyî ye. — ()

Dijmane

• nemir

Têkildar

• mirov

Jê

• mirbarane
• mirbarî
• mirbarîtî
• mirbartî

Etîmolojî

mirin - -in + -bar

Werger

• Almanî:  → 
• Çekî:  →  m
• Çînî:  /  → ,  → 
• Erebî:  → ,  → ,  → 
• Ermenî:  →  ()
• Farisî: ^? → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  →  m,  →  m
• Holendî:  → ,  → 
• Îbranî:  →  ()
• Îngilîzî: mortal (susceptible to death),  → , ^? → 
• Îtalî:  → 
• Japonî: 死を免れなな
• Katalanî:  → 
• Koreyî:  → 
• Mecarî:  → 
• Rusî: смертный (smertniy), смертная (smertnaya), смертное (smertnoe)
• Sirboxirwatî:  → 
• nahwatlî: miquini
• Sirboxirwatî:  → ,  → 
• Slovenî:  →  m,  →  m,  →  n
• Spanî:  → 
• Swêdî:  → 
• Tirkî:  → ,  → , ^? → 
• Yûnanî: θνητός (thnitos), θνητή (thniti), θνητό (thnito), θανάσιμος (thanásimos), θανάσιμη (thanásimē), θανάσιμο (thanásimo)