ray

Kurmancî

Navdêr 1

Tewandina ray
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ray	ray
Îzafe	raya	rayên
Çemandî	rayê	rayan
Nîşandera çemandî	wê rayê	wan rayan
Bangkirin	rayê	rayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	rayek	rayin
Îzafe	rayeke	rayine
Çemandî	rayekê	rayinan

ray m

1. rey, ra, boçûn, dîtin, nerîn, qenaet, bawerî, deng (di dengdanê de)

Bi alfabeyên din

Herwiha

• ra (1)
• raî
• reî
• re'î
• rey

Etîmolojî

Ji erebî ().

Jê

• (Lêker) ray dan
• (Lêker) ray kirin
• (Navdêr) raydan
• (Navdêr) raykirin
• (Lêker) hatin rayê
• (Lêker) ray lê bûn
• raydar
• raydarî
• rayder
• rayderî
• raykêş
• raykêşî

Werger

• Almanî:  →  nêr,  →  mê,  →  mê,  →  mê,  →  mê,  →  nêtar,  →  mê,  →  mê,  →  nêtar
• Farisî:  → ,  → , ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → 

Navdêr 2

ray m

2. rêasin, rêhesin, rêyên ku trên li ser diajon

Etîmolojî

Bi rêya tirkî , ji fransî , ji îngilîzî .

Werger

• Fînî: raide, kisko
• Fransî: rail
• Îngilîzî: rail
• Tirkî:  → ,  → , ^? → , ^? → 

Îngilîzî

Bilêvkirin

Bilêvkirina nêzîk bi kurmancî: ~ rey (agahdarî)

• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng (Teksas, DYA)^ⓘ
• Deng (Connecticut, DYA)^ⓘ

Navdêr

1. tîroj, tîrêj; ronahiya rojê

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Îzmîr, Tirkiye)^ⓘ

Navdêr

1. rêasin, ray, xethesin

Etîmolojî

Ji fransî .