rewac

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: re·wac

Navdêr

Tewandina rewac
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	rewac	rewac
Îzafe	rewaca	rewacên
Çemandî	rewacê	rewacan
Nîşandera çemandî	wê rewacê	wan rewacan
Bangkirin	rewacê	rewacino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	rewacek	rewacin
Îzafe	rewaceke	rewacine
Çemandî	rewacekê	rewacinan

rewac m

1. Meriyet, nirx, biha, qîmet, meqbûliyet, pare, dirav, bazar.
   • Îdîanameya ku Dozger Sacit Kayasu di derbarê lîderên Derbeya 12』yê Îlonê amade kiribû hîn rewaca xwe diparêze. Evren gotibû, heger bême darizandim, ezê xwe bikujim. Sacit Kayasu got, ev yek tê wateyê ku Kenan Evren kiryarê xwe wek şermiyek dibîne. — ()

Jê

• bêrewac
• bêrewacî
• birewac
• rewac bûn (lêker)
• rewac kirin (lêker)
• rewacbûn (navdêr)
• rewacbûyî (rengdêr)
• rewacdar
• rewacdarî
• rewackirin (navdêr)
• rewackirî (rengdêr)
• sahibrewac
• sahibrewacî

Etîmolojî

Ji erebî () ji zimanên îranî, hevreha pehlewî revag, ji -rev- ku rehê dema niha ji lêkera reften (çûn) e ku hevreha roştin ya soranî ye. Ji heman rehî: -ran, -rew, rewa, riyac

Werger

• Almanî:  →  m,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → 
• Farisî:  → , ^? → 
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  →