rewan

 Binêre herwiha: Rewan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): 
• Kîtekirin: re‧wan

Rengdêr

rewan

1. Hespên bo bezê zîrek.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. Kesa/ê bo siwariya hespan pirr zîrek.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. (mecazî) Zîrek, jêhatî, çeleng, fêris, egîd.

   Ew di xwendinê de rehwan e.

4. Fesîh.

Ji wêjeya klasîk

• Ew hebîbê rohniya heft asîman
  Herdu alem qalib ew ruh û rewan — ()

Herwiha

• rawan
• rehwan
• rihwan

Bide ber

• rewa
• rewane

Jê

• rewan kirin (lêker)
• rewanbêjî
• rewanî
• rewankirin (navdêr)
• rewankirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji zimanên îranî an farisî (), ji lêkera (“çûn, rewtin, retin”). Têkildarî ()/rê hatiye kirin, bide ber farisî ().

Werger

• Almanî:  → 
• Farisî: ^? → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → , ,  → ,  → ,  → 

Lêker

rewan parametre: c=gh: gerguhêz, c=ngh: negerguhêz, bo parametreyên din: Şablon:lêker#Bikaranîn

1. Guhartoyeke revandin.

Navdêr

rewan cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. Ruh, can, giyan, derûn, nefes.
   • Aliyê min ê rewanî piçekî xilmişî bû — ()
2. Qasid, elçî.

Etîmolojî

Hevreha hewramî (), farisî (), farisiya navîn [skrîpt hewce ye] ( /⁠ruwān⁠/, “rewan, rih”), partî ( /⁠erwan⁠/, “rewan”), avestayî (, “rewan; para bêmerg a mirovekî an lawirekî”), û dibe ku sanskrîtî (, “awa, teşe”). Paşîniyê dibe ku ji proto-îranî (“tişta ku jûrekî fireh afirandiye ji xwe re”); bide ber sanskrîtî (, “firehî, valahî, serbestî”). ermeniya kevn (, “spêle, reşe”) gengazkî deyneka ji îranî ye.

Werger

• Îngilîzî:  → ,  →