sefa
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Kurmancî
Bilêvkirin
- Kîtekirin: se·fa
Navdêr
sefa m
- Kêf, şahî, zewq, xweşî, şadî.
- Hinek karmend hewqas bi zewq û sefa vî karî dikin... — ()
- Aramî, rehetî, hêminî, hêwirî.
Jê
- bêsefa
- bêsefahî
- bêsefatî
- bêsefayî
- bisefa
- bisefahî
- bisefatî
- bisefayî
- sefaçî
- sefaçîtî
- sefadar
- sefadarî
- sefahez
- sefahezî
- sefakî
- sefayar
- sefayarî
Etîmolojî
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
Werger
- Afrîkansî: , ,
- Almanî: → m, → , → n, → n, → m
- Danmarkî:
- Erebî: → , , → ,
- Esperantoyî: → ,
- Ferî:
- Fînî: →
- Fransî: →
- Frîsî: , , ,
- Holendî: → , → , → , → , → , → , → , →
- Îngilîzî: → , → , →
- Îtalî: →
- Katalanî: →
- Mecarî: →
- Papyamentoyî: , ,
- Polonî: →
- Portugalî: → , → , →
- Romanyayî: →
- Sirananî:
- Spanî: → , →
- Swêdî: → , →
- Tagalogî:
- Tirkî: → , , → , →
Formeke navdêrê
sefa m
Remove ads
Tirkî
Navdêr
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads