sewab

Kurmancî

Navdêr

Tewandina sewab
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sewab	sewab
Îzafe	sewaba	sewabên
Çemandî	sewabê	sewaban
Nîşandera çemandî	wê sewabê	wan sewaban
Bangkirin	sewabê	sewabino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sewabek	sewabin
Îzafe	sewabeke	sewabine
Çemandî	sewabekê	sewabinan

sewab m

1. gerd, guneh, tawan, xirabî, binas, sûc
   • Herdu birhên te ne mihrab-i çi îman û çi kufr
     Bûd û nabûd ko yek in ev çi sewab û çi 'iqab
     Were nîşanê Nişanî de xwe bêperde seher — ()

Etîmolojî

Ji erebî ().

Werger

• Tirkî:  → ,  → ,  → , ^? →