seyd

Kurmancî

Bilêvkirin

• ṣeyd
• Kîtekirin: seyd

Navdêr

Tewandina seyd
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	seyd	seyd
Îzafe	seyda	seydên
Çemandî	seydê	seydan
Nîşandera çemandî	wê seydê	wan seydan
Bangkirin	seydê	seydino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	seydek	seydin
Îzafe	seydeke	seydine
Çemandî	seydekê	seydinan

seyd m

1. Nêçîr, rav, raw, kuştina yan girtina heywanên kûvî.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. Gerîna li tiştekê/î û zeftkirina yan peydakirina wê / wî tiştî.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Xezalek wê di fitrakê
  Bi cayî seydê ez bûma
  Di wê fitrak û bendê da — ()

Bide ber

• seîd
• seyîd

Jê

• seyd kirin (lêker)
• seydî
• seydkar
• seydkarî
• seydker
• seydkirin (navdêr)
• seydkirî (rengdêr)
• seydvan
• seydvanî
• seyidandin

Etîmolojî

Ji erebî (), hevreha aramî (ṣeyda) û îbranî (tsáyid), akadî [Peyv?] ()

Werger

• Almanî:  →  mê, ^? → 
• Çekî:  →  nêr
• Çînî:  → , 猎 / 獵 / 猟. 狩猎 (shòuliè)
• Erebî: ^?, ^?, ^?
• Estonî:  → 
• Farisî:  →  (), صید (eyd),  → ,  → 
• Fînî:  → ,  → 
• Fransî:  →  mê
• Hindî:  →  ()
• Holendî:  →  nêr
• Îbranî:  →  (), ציד (tseyid)
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → 
• Îtalî:  →  mê
• Japonî:  → ,  → 
• Koreyî:  →  ()
• Malayalamî:  →  ()
• Mecarî:  → 
• Polonî:  →  nêtar,  →  nêtar
• Portugalî:  → 
• Rusî:  →  ()
• Sirboxirwatî:  →  nêr
• Sirboxirwatî:  →  nêr
• Sirboxirwatî:

  Kirîlî: лов mê

  Latînî: nêr

• Spanî:  →  mê
• Swêdî:  →  g
• Telûgûyî:  →  ()
• Tirkî:  → ,  → 
• Urdûyî: (), صید (said)
• Yûnanî:  →  () nêtar