tewaf

Kurmancî

Navdêr

Tewandina tewaf
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tewaf	tewaf
Îzafe	tewafa	tewafên
Çemandî	tewafê	tewafan
Nîşandera çemandî	wê tewafê	wan tewafan
Bangkirin	tewafê	tewafino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tewafek	tewafin
Îzafe	tewafeke	tewafine
Çemandî	tewafekê	tewafinan

tewaf m

1. (Îslam) Zivirîna li dor Ke'beyê anku kevirê reş yê hecê (bi gelemperî heft caran).
   • Min ê xwe berda
     Meka mukerem Medîna minawer
     Kiriye tewafa kevirê Heceruleswed ciyê tobayê
     Min ê xwe avêtî girê Erefayê — ()
2. ziyaretkirina pîrozgehekê
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. jivan, dîtin, seredan, rendevû

   Çûn tewafa yara xwe.

Jê

• (Lêker) tewaf kirin
• (Navdêr) tewafkirin
• (Rengdêr) tewafkirî

Etîmolojî

Ji erebî ()

Werger

• Erebî: ()
• Îngilîzî:  →  (circumambulating the Kaaba)
• Tirkî:  → ,  →