tib

Kurmancî

Navdêr

Tewandina tib
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tib	tib
Îzafe	tiba	tibên
Çemandî	tibê	tiban
Nîşandera çemandî	wê tibê	wan tiban
Bangkirin	tibê	tibino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tibek	tibin
Îzafe	tibeke	tibine
Çemandî	tibekê	tibinan

tib m

1. bijîşkî, nojdarî, hekîmî, luqmanî, êşnasî, zanista saxkirina êşan
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. doktorî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• tub

Bide ber

• tebîb

Bi alfabeyên din

• , تب

Etîmolojî

Hevreha farisî (), tirkî tıp, her sê ji erebî () ji aramî (țibba: ilm, zanist, zanîn) ji rehê ܛܒܒ (ț-b-b-: zanîn). Ji eynî rehî: teb, tebîb.

Jê

• tibî
• tibnas
• tibnasî

Werger

• Almanî:  →  m
• Bretonî:  m
• Bulgarî: медицина (meditsina)
• Çekî:  →  n
• Danmarkî:  → 
• Erebî:  →  (), ^?
• Ermenî: բժշկություն (bžškut῾yun)
• Estonî:
• Farisî:  → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  →  m
• Holendî:  → 
• Îbranî: רפואה (refuʾā)
• Îngilîzî: medicine (the study of the causes,  → ,  → , and treatment of disease or illness),  → 
• Îtalî:  →  m,  →  m
• Îzlendî:  →  m
• Japonî: 医学 (いがく, igaku)
• Norwecî:  →  m
• Polonî:  →  m
• Portugalî:  →  m
• Rusî: медицина (medicína)
• Sirboxirwatî:  →  m
• napolîtanî: 'mmericìna mê
• Spanî:  →  m
• Swêdî:  →  g,  →  g,  →  g
• Telûgûyî: వైద్యం (vaidyam)
• Tirkî:  → 
• Yûnanî: ιατρική (iatriki)