wam

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: wam

Navdêr 1

wam n

1. deyn,
   tiştê kesekî kesek din sitandiye, lê divê li kesê dayinde dîsan wî tiştî li xwedanê tiştî vegerrîne
   (bi taybetî pare)
2. qenciya fer e kesek li kesekî din bike ji ber ku wî kesî qenciyek kiriye

Têkildar

• faîz

Etîmolojî

Ji farisî () ji farisiya navîn [skrîpt hewce ye] (), [skrîpt hewce ye] (, 「wam, deyn, qerz」), hevreha kurmancî vam, awam, soranî ().

Werger

• Afrîkansî:  → 
• Almanî:  →  m
• Danmarkî:  → 
• Endonezyayî:  → ,  → ,  → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  → 
• frîzî: skuld
• Holendî:  → 
• Îdoyî:  → 
• Înterlîngua: ,
• Îtalî:  →  m
• Japonî:  →  ()
• Koreyî: 빚 (bit)
• Latînî:  n
• Mecarî: adósság hu
• Norwecî:
• Polonî:  →  m
• Portugalî:  →  m,  →  m
• Romanyayî:  →  m
• Slovenî:  →  m
• Spanî:  → 
• Swêdî:  → 
• Telûgûyî: అప్పు (appu)
• Tirkî:  → 
• çînî (kevnare): 債務
• çînî (sade): 債務 (jaywû)

Navdêr 2

wam cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. Rengê reş ku dibriqe, reşê brîqandî

Bide ber

• reş

Werger

• Îngilîzî:
• Tirkî: