Telemann duodecim annos natus iam operam Sigismundi composuit. Filius parochi protestantici Magdeburgi a Benedicto Christiani musica erudiebatur nisi ipse se strenue exercebat. Anno 1701 in Universitate Lipsiensiiurisprudentiae studere coepit. Anno autem 1704, organista et rector musicus factus est Lipsiae in Fano Franciscanorum; eodem anno velut regens symphoniacorum in aula comitis Promnitz Zarae institutus est. Annis inter 1708 et 1712, regens capellae aulicae Ysenacensis fuit,[2] antequam Francofurti in Ecclesia Franciscanorum et Fano Sanctae Catharinae musicas curaret. Paulo post, urbanus director musicus creatus est. In Schola Latina Urbana musicam docebat. Anno 1721, Hamburgum commigrans usque mortem in quinque maioribus ecclesiis operam dabat. Cantor primus fuit ad Ioanneum et ex anno 1722theatrum melodramaticum Hammonense moderabatur. Una cum Ioanne Valentino GörnerDer getreue Musicmeister,periodicum praecipuum, condidit operum recentiorum praesentandorum. Agebatur de Germaniae primo diario praecipui musicam spectanti.
Nova Acta Eruditorum, Anno MDCCXLII publicata, ed. Johann Friedrich Gleditsch II (Lipsiae), Johann Christian Martin (Lipsiae), Johann Grosse II (Héritiers) (Lipsiae: apud Maurit. Georg. Weidemannum, Jo. Frid. Gleditschium, et B. Lanckisii haeredes, 1749), p. 477.
Annemarie Clostermann: Georg Philipp Telemann in Hamburg (1721–1767): Dokumente erzählen Geschichte(n).Kultur in Hamburg“ Verlagsgesellschaft mbH, Hamburgi 1998, ISBN 978-3-930727-08-7
Annemarie Clostermann: Georg Philipp Telemann: Die Hamburger Jahre. In-Cultura.com, Hamburgi 2014, ISBN 978-3-930727-41-4
Bernhard Jahn, Ivana Rentsch (ed.): Extravaganz und Geschäftssinn – Telemanns Hamburger Innovationen,Hamburg Yearbook of Musicology, Band 1, Monasterii/Neoeboraci, Waxmann 2019, ISBN 978-3-8309-3997-9.
Christine Klein: Dokumente zur Telemann-Rezeption 1767 bis 1907. Schriftenreihe zur Mitteldeutschen Musikgeschichte. Ziethen, Oschersleben 1998, ISBN 3-932090-31-4
Erich Valentin: Georg Philipp Telemann. Bärenreiter, Kassel-Basel 1952.
Gilles Cantagrel: Georg Philipp Telemann ou Le célèbre inconnu (=Mélophiles 14). Éditions Papillon, Genavae 2003, ISBN 2-940310-15-7
Günter Fleischhauer: Die Musik Georg Philipp Telemanns im Urteil seiner Zeit. In: Händel-Jahrbuch. Deutscher Verlag für Musik, Lipsiae 1967/68, p. 173–205, 1969/70, p. 23–73.
Hans Große, Hans Rudolf Jung (ed.): Georg Philipp Telemann, Briefwechsel. Sämtliche erreichbaren Briefe von und an Telemann. Deutscher Verlag für Musik, Lipsiae 1972
Jürgen Neubacher: Georg Philipp Telemanns Hamburger Kirchenmusik und ihre Aufführungsbedingungen (1721–1767): Organisationsstrukturen, Musiker, Besetzungspraktiken (=Magdeburger Telemann-Studien 20). Georg Olms Verlag, Hildesiae 2009, ISBN 978-3-487-13965-4
Karl Grebe: Georg Philipp Telemann. Rowohlt, Reinbek 2002 (editio decima), ISBN 3-499-50170-8
Richard Petzoldt: Georg Philipp Telemann – Leben und Werk. VEB Deutscher Verlag für Musik, Leipzig 1967.
Siegbert Rampe: Georg Philipp Telemann und seine Zeit. Laaber-Verlag, Laaber 2017, ISBN 978-3-89007-839-7
Werner Menke: Georg Philipp Telemann: Leben, Werk und Umwelt in Bilddokumenten. Heinrichshofen, Wilhelmshaven 1987, ISBN 3-7959-0399-8
Werner Rackwitz: Georg Philipp Telemann – Singen ist das Fundament zur Music in allen Dingen. Eine Dokumentensammlung. Philipp Reclam jun., Lipsiae 1967, 1981, 1985.